Uitgelezen 2019

zaterdag 29 mei 2010

Denken en voelen op Walcheren

Grote Pol en ik verblijven dit weekend in een B&B in Middelburg. Tenminste, daar slapen we, rusten we (... ik dus, hij niet) regelmatig weer even uit en bloggen we. Daarnet liepen we nog over het strand, door de duinen en door het bos bij Westhove, kort daarvoor aten we het lekkerste ijs ooit (zelfgemaakte, bij Bakkerij Vader in Oostkapelle), snuffelden we in een supergave brocanterie of hoe-noem-je-dat (Grote Pol: oude zooishop met meuk), vanmorgen slenterden we door het centrum van M'burg, gisteravond zaten we op de Markt een smeuiig kipsatétje te eten. Daar was iets te doen bij de Roosevelt Academy met heul veul dure Mercedessen en Heel Belangrijke Mannen Met Zwarte Pakken en Lichtgroene Stropdassen en véél politie enzo, erg interessant die dikdoenerij, maar vooralsnog een raadsel wat het allemaal te betekenen had.
Ik zie dit weekendjeweg als een goede (en leuke) oefening. Door de revalidatie bij Groot Klimmendaal leer ik mezelf nog beter kennen en ik heb geleerd dat ik wel heul veul altijd met m'n koppie bezig ben. Eerste reactie: denken. Tweede reactie: piekeren. Derde reactie: verbanden leggen. Vierde reactie: analyseren. Vijfde reactie: overwegen. Zesde reactie: doordenken. Of prakkiseren, mijmeren en overpeinzen. Dan een hele tijd niets. Of de herhaling van de eerste zes reacties en dan, als het niet anders meer kan: Zevende reactie: iets met voelen, ervaren, emoties misschien? Héél misschien???

Zeeland is nu net een perfecte provincie waarin ik kan leren mijn Gevoel te Voelen. Dus daarnet, toen het even heel hard woeiwaaide en gietregende heb ik heerlijk met mijn ogen dicht in m'n mond de druppels opgevangen, liet de wind door mijn weelderige krullenbos (lijkt nog steeds op Suzan Boyle, moet nodig geverfd trouwens) wapperen en omarmde in het voorbijgaan ook nog even een witgekaarsde, bloeiende kastanje. Inhaleerde de frisse, kruidige lucht op die dan meteen opstijgt uit de Zeeuwse kleibodem en snoof ook nog even diep aan het kilootje uien dat we bij zo'n onbemand spaarpotje kochten. Ik ben helemaal high...
Heerlijk toch. Dat gevoel van mij had ik (tijdelijk, voor het gemak, want de gevoelens overspoelden me met de toestanden van de SLE) weggestopt, maar ach, het blijkt toch nog heel dicht aan de oppervlakte te zitten. En voelen is eigenlijk gewoon heel LEKKER!!! Blijkt.
Het enige jammere is dat Grote Pol me voor gek verklaard. Maar dat doet ie wel vaker. Dat is nu juist een teken dat ie me leuk vindt. Dat VOEL ik....

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Blijven voelen! Heel fijn weekend!

baasbraal zei

En welke stap is dan die geweldige humor en dat enorme relativeringsvermogen? Komt dat voor of na het voelen, of is het ene soort verstoppen....?

Gwennie zei

Wij hebben ook al zo'n helend weekendje Zeeland achter de rug!! Dat ligt dus echt aan het Zeeuwse land...! ;-)

Mrs. T. zei

Oh heerlijk joh, geniet van deze fijne dagen. Woeiwaaien vind ik een mooi woord!

Tricky zei

indeed, voelen kan zo heerlijk zijn! en is trouwens het beste medicijn om niet verbitterd te raken in een toestand als de jouwe (en de mijne en...)
en dat je op zeeland heerlijk je Gevoel kan Voelen, dat kan ik me nu helemaal voorstellen zie, ik was er ook wel eens en ja, de natuur helpt daar zeker een handje mee om dichter bij jezelf te komen en te blijven!
en van Grote Pol zou ik me op dat moment niet te veel aantrekken hoor! trouwesn, wat je zelf schrijft...

Repel zei

Heerlijk! Hoe was 't?

Unknown zei

Hup, gelijk verhuizen naar Zeeland. Ik weet daar nog een heel mooi, kneuterig dorpje. Aan de waterkant, met een klein strandje en een eigen 'bos'. Echt zo'n dorp waar nog ezels wonen en kamelen, en waar nog van die grote knollen door je straat rijden enzo.
Echt een doprje om te voelen. Ik voel 'et. :)

ps: O ja, en ze hebben er ook een friettent. En da's nog het voornaamste.