De Kogelbak

De vakanties zijn er natuurlijk voor om lekker uit te rusten, te lummelen en te niksen.
Maar er moet ook gewerkt worden. De Polletjes moeten hun kamers weer eens écht opgeruimen en deze vakantie moet ook de inhoud van De Kogelbak geïnventariseerd, verdeeld, verkocht of weggegooid worden.
Wat is nu De Kogelbak?
De kogelbak, minstens zestig kilo zwaar, is de bak waarin telkens de buit van diverse kogelzoeksessies op de hei hier vlakbij, waar de militairen nog regelmatig oefenen, is gestort. Er zitten dus kogels in. In verschillende soorten en maten. En schakels om die kogels weer aan elkaar te maken. Maar ook stukken afval, dat eerst Zeer Kostbaar was in de ogen van de Polletjes. Een stuk Militaire Zaklamp bijvoorbeeld, een ander stuk Militaire Buis, reepjes Militair Plastic, stukjes Verpakking van Belangrijk Militair Materiaal, Militaire Kurken en Militaire Dopjes, reepjes Militaire Stof, stronken Militaire Hei en kilo's Militair Zand.

Het goede nieuws is dat dat afval nu weggegooid mag worden. Dat mocht vorig jaar nog niet, Want Het Was Militair. Het slechte nieuws is ook dat de Polletjes steeds specialistischer en snobistischer verzamelen en waarderen.

Zo dachten we in de zomervakantie de Polletjes te plezieren door ook gezellig een dagje naar Ieper te gaan, in België, maar dat werd door de heren meteen snuivend afgewezen, want Ieper is van de Eerste Wereldoorlog en die is Niet Interessant. En het Airbornemuseum in Oosterbeek is van Inferieure Kwaliteit, want dat hele modernerige museum is gebaseerd op emotie en beleving en geschiedkundig schijnt er van alles niet te kloppen, volgens Prof. Dr. Parapol. Neem dan het Arnhems Oorlogsmuseum, waar Parapol vrijwilligt, dat is pas een écht museum waar tenminste álles nog bewaard en tentoongesteld wordt. (Maar ondertussen wil hij deze vakantie ook nog best een keer naar dat Airbornemuseum om te spioneren, met zijn opa op sleeptouw...)

Maar goed. De zooi uit de kogelbak wordt momenteel geïnventariseerd, het een en ander wordt dus ook weggegooid, de Polletjes kneuzen hun handen blauw (maar vooral zwart) aan de meterslange kogelkettingen die ze uur naar uur aan elkaar schakelen en dromen van hoge verkoopcijfers als ze die kettingen per meter op Marktplaats te koop gaan aanbieden, zodat ze Authentieke Militaria uit de Tweede Wereldoorlog (dat was tenminste een echte oorlog) kunnen aanschaffen. En ze weten ook al precies wat ze dan van al dat geld gaan kopen. (...) Sterker nog, in gedachten hebben ze dat geld al drie keer uitgegeven!

Onder het schakelen door overhoort Parapol Kunstpol en test zo diens militaire kennis. Ik kan momenteel niet eens een vraag bedenken die zoal gesteld wordt, zo interessant vind ik het. Het gaat in elk geval over wapens, regimenten, missies en rangen.
Zucht.

Voor een móói Polletjesverhaal, verwijs ik u naar het blog van Grote Pol, die daar een grappig stukje heeft geplaatst over de tijd dat de Polletjes nog lief en onschuldig waren en nog niets van militaria wisten.
Ahum.

Mocht u overigens belangstelling hebben voor een stuk kogelketting, ik hoor het gráág!