Uitgelezen 2019

dinsdag 24 december 2013

Heil en zegen

Jongste Polletje, folderbezorger, ging gisteren en vandaag weer de deuren langs om namens zijn werkgever de mensen fijne feestdagen en een goede jaarwisseling te wensen. Alhoewel, dat viel nogal tegen, want via het kaartje werd de mensen Veel voordeel in 2014 toegewenst (wat natuurlijk te verwachten valt van zo'n commerciële organisatie - het nieuwe jaar verwordt in hun belang tot een jaar waarin voordeel de hoofdrol krijgt - fundamenteel iets anders dan Heil en Zegen, om nog maar te zwijgen over de betekenis van kerst in de ogen van de adverteerders). Hij kreeg een brief met voorbeeldtekst die hij letterlijk zou kunnen oplezen. Dat heeft hij niet gedaan. Gelukkig maar.
Ik citeer uit de instructiebrief:
  • Stel je netjes voor. Bijvoorbeeld: 'Ik ben (naam), [PIEP] bezorger.
  • Namens [PIEP] wens ik u fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar, en natuurlijk veel voordeel in 2014!'
  • Overhandig daarna het eindejaarskaartje.
  • 'Naast het [PIEP]pakket kunt u alle aanbiedingen ook vinden op [PIEP].nl en in de [PIEP] app.'(laat hierbij de achterzijde van het kaartje zien)
  • 'Als u de app nu downloadt kunt u een iPhone 5c winnen.'
Ik wens u een zalig kerstfeest, waarop we waardig en blij mogen gedenken en vieren dat onze Redder is geboren, die ons werkelijk Heil en Zegen wil brengen in het nieuwe jaar.

maandag 23 december 2013

Een nieuw meesterwerk van Miss Perfect Purperpol

Adem in en riemen vast. Daar gaat ie dan eindelijk.
Al bijna twee jaar ligt dat doek op me te wachten. Ik weet ook precies wat ik er mee wil doen: een meesterwerk schilderen. Ik weet ook dat het resultaat bij lange na niet het beeld dat zich heeft vastgezet in m'n hoofd waardig zal kunnen representeren. Dat maakt het allemaal nogal spannend voor mevrouw Perfectionistische Purperpol.

Het wordt in elk geval niet die voorgetekende poes.

Vandaag ga ik ermee aan de slag. Echt. De verf ligt al klaar.

Ik houd u op de hoogte.

zaterdag 21 december 2013

Rolmodel met droge worst

De bel gaat. Ik zit midden in een bijlessessie Engels aan twee verliefde leerlingen. Eigenlijk kan ik niet opendoen, vind ik, maar die twee werken zoet door aan hun opdrachten en ik kan dus eigenlijk best even weg. Ze zullen heus niet stante pede gaan zitten zoenen, want Engels werkt bij hen nu niet bepaald lustopwekkend.
Ik verwacht de buurman die uitgeleende boeken zou komen ophalen, maar nee, Ruben, ons rolmodel, staat voor de deur. Vijf jaar geleden schreef ik hier over hem en sinds kort woont hij met zijn vrouw en kinders in onze gemeente. Ruben is niet alleen gekomen. Hij heeft een enorme gereedschapskist bij zich, volgepakt met lekkere spulletjes. 'Hier, voor jou,' zegt hij, 'ik heb al zoveel kerstpakketten gekregen en ook een jasje en van-alles-en-nog-wat en jij bent ZZP'er, dus je hebt vast helemaal niets gekregen.'
Ik ben totally flabbergasted en weet niet zo snel mijn dank voor dit ontzettend lieve, hartelijke gebaar over te brengen. Bedank hem flauwtjes en spoed mij weer naar mijn klantjes die inderdaad rustig doorgewerkt hebben.
Wow, van Ruben heb ík wat geleerd. Ik wil ook zo lief en hartelijk zijn. Ik zou zo'n pakket vast niet zomaar weggegeven hebben. Dank je wel, Ruben, voor dat kerstpakket, maar vooral voor die fantastische les die je me leerde.

woensdag 18 december 2013

Geen zin

niet over een overmatig snurkende Grote Pol
niet over de wekkerradio die des middernachts spontaan buitenaardse signalen opvangt en uitzendt
niet over dieven die de messing buitenkraan van de buren jatten
niet over het eczeem dat ik pas aan de dokter durf te laten zien als ik nog vier kilo ben afgevallen
niet over de mislukte pogingen om een pluizig truitje te fabriceren
niet over de mysterieuze geelgroene plas in de berging
niet over de Polletjes en hun matige vorderingen op wasmachinegebied
niet over de Polletjes en hun carnivore obsessies
niet over Grote Pol en mijzelf en onze nieuwe herbivore liefde
niet over de spanningen tussen de carni- en de herbivoren in huize Pollenstein
niet over het sinterklaasfeest dat dit jaar uitermate nihilistisch was
niet over de glazen binnenkan van de thermoskan die in 1000 stukjes in onze gootsteen lag te fonkelen
niet over de lucht onder het dekbed na een stevige bonenschotel
niet over het goede nieuws van de internist
niet over het slechte nieuws van de internist
niet over de verstilde hagelwitte zwanenfamilie verscholen in het romantische sprookjesbos
niet over het geluid van de eekhoorntjes rond het huis dat de mannelijke Pollen nog nooit hebben opgemerkt
niet over het uitlachen van de eekhoorntjesimitator in Huize Pollenstein
niet over de almaar groeiende spiermassa van Polletje 1 alias Rambo
niet over de ranke bouw van Polletje 2 alias Gazelle
niet over de frustratie van Polletje 2 over zijn blijvende gazellegehalte
niet over mijn frustratie over mijn blijvende olifantgehalte
niet over zoete herineringen van toen de Polletjes nog lief en onschuldig en rustig waren
niet over de beproevingen op de maandelijkse bivakweek van de Polletjes
niet over de rust tijdens de maandelijkse bivakweek in Huize Pollenstein
niet over het geluk en enthousiasme van de Polletjes over hun opleiding
niet over het fantastische boek dat ik las
niet over het fantastische boek dat ik lees
niet over het verschil tussen een natuurfilm en een willekeurige Indiana Jonesfilm en wat ik daardoor leerde
niet over mijn chronisch uitstelgedrag wat betreft hardlopen, schilderen en maskers nemen
niet over al die dingen meer waar ik over had kunnen schrijven en waar u wel over had willen lezen.

Ik had gewoon GEEN ZIN.