Over botanisch stoepkrijten en een fietstochtje door de hooilanden

We waren al vaker door de Binnenveldse Hooilanden bij Wageningen gefietst, maar na de uitzending van Vroege vogels van gisteravond was ik vanmorgen extra gemotiveerd voor dit fietstochtje van 35 kilometer.
Het is daar zó mooi. Hier een fotootje van twee weken geleden, toen ik daar ook al was.

Ik heb vandaag m'n best gedaan me niet te ergeren aan mijn gebrek aan botanische en vogelkennis (die meneer bij Vroege vogels had een jaloersmakende kennis) en gewoon maar te genieten van wat ik zag. En dat lukte gelukkig prima.

Dertig jaar geleden, op de pabo, kregen we serieus een vogel- en een wildebloemententamen. Zo'n vijftig soorten moest je dan van zo'n oude schoolplaat herkennen. Er stonden nummertjes bij en ik was zo dom om vooral die getallen handig met de namen te combineren en niet écht te leren op specifieke kenmerken. Daar had ik binnen een jaar al spijt van, en nog. 

Maar gelukkig hebben we daar tegenwoordig apps voor. Ik heb er net één gedownload, nadat ik door Firma Fluitekruid geïnspireerd werd om botanisch te gaan stoepkrijten. Kruidje gefotografeerd dat bij ons beneden bij de berging staat en waarvan ik me al jaren afvroeg wat het is en tadaa!

Voortaan neem ik dus ook stoepkrijt mee als ik ga fietsen. En dan zet ik bij minimaal één gevonden wild bloempje een naam. Gekartelde welriekende vrouwenweegbree of zo. 

Meestervervalsers

Jongste Pol woont met vier anderen in een oude woning boven een winkelpand. Het is daar regelmatig een dolle boel, ze bedenken de 'leukste' dingen (als je ervan houdt...) en feesten wat af. Er is altijd wel een reden te bedenken. Zo was er al een Ibiza-, ridder-, piraten- en een ruimtevaartfeest, compleet met raket, sterrenhemel en astronauten. En als het weer mag, houden ze een Never-walk-alone-feest, waarbij je alleen in paren mag komen (dus Mario en Luigi bijvoorbeeld, licht Pol desgewenst toe).
Pol kon een tijdje niet werken wegens een chronisch verstopte neus en verveelde zich. Hij ging maar eens een bar timmeren voor op het dakterras. Maar toen de bar klaar was, moest er weer wat anders verzonnen worden. Iets nuttigs dit keer: het schuurtje werd opgeruimd. De smetteloos witte muur inspireerde hem en zijn huisgenoten om daar te gaan schilderen en zo ook daar hun sporen achter te laten voor de komende generaties.
Ziet u welk schilderij ze namaken?

Letterlijk

Een van mijn leerlingen werkt deze vakantie vlijtig door. Zo af en toe stuurt ze een foto van gemaakt werk, waarop ik dan enthousiast of opbouwend reageer. Die reacties moeten heel duidelijk en eenduidig zijn, omdat ze veel dingen letterlijk neemt en niet alles begrijpt.
Afgelopen week stuurde ze een foto van schrijfwerk (we werken ook aan handschriftverbetering).

Mijn reactie: Wow! Alleen de t blijft lastig voor je. Nu nog a-l-t-i-j-d zo schrijven....
Toen stuurde ze deze foto:

😍