Uitgelezen 2019

zaterdag 15 mei 2010

De Pollen gaan een dagje uit

Vandaag waren Grote Pol en ik uit. Gezellig samen naar een dag van 'mijn' patiëntenvereniging, de NVLE. SLE, de ziekte die ik heb, valt daar ook onder. Gelukkig was het heel dichtbij, in de Reehorst in Ede. Anders waren we waarschijnlijk ook niet gegaan. Erg vermoeiend zo'n dag, zeker voor deze doelgroep. Maar ja, je moet toch wat als vereniging. Verbazingwekkend dat er dan zelfs mensen uit Zeeuws-Vlaanderen komen.

Interessant was het zeker wel. Professoren en artsen die duidelijke taal spreken en nog eens inzichtelijk maken hoe de ziekte in het algemeen werkt en hoe jij daarbinnen ook weer uniek bent als patiënt. Patiënten met hun ervaringsverhalen en tips. Een kort praatje van iemand die een goed boek heeft geschreven (Ziekelijk gelukkig - geweldige titel) en dat verkoopt bij een standje van een uitgever die nog meer aankoopwaardige boeken verkoopt.
Ik stuitte op een lijstje stressverhogende karaktereigenschappen en ik scoorde zo'n beetje 100%. Slik. Er valt nog wat af te leren en wat sleutelwerk aan mijn ziel te verrichten...

We gingen na de lekkere lunch, die ik dit jaar overigens al drie keer heb genoten bij het een of ander Reehorstcongres, naar een workshop die gegeven werd door keuringsartsen van het UWV. Van geldzaken heb ik helemaal geen kaas gegeten, er gaan dan automatisch luikjes bij mij dicht. Blinde vlek.  En dat met mijn intelligentie, haha. Maar Grote Pol is een financieel wonder, maar niet heus, dus dat komt vast goed. Als de politiek tenminste stopt met rare bezuinigingsmaatregelen enzo.

Maar toen.
Toen zaten we weer in de grote zaal en werden we door een grappig improvisatieduo geïnterviewd. Enigszins overvallen door de vragen gaven Grote Pol en ik wat verwarde en komische antwoorden, u kent ons inmiddels misschien wel. En nu denkt de hele patiëntenvereniging dat ik een intieme relatie heb met de bedrijfsarts. En dat Grote Pol daarom maar heeft besloten voortaan mee te gaan naar de afspraken met die goede man. Om eens een oogje in het zeil te houden. Ja, wat ben ik een slechte, overspelige vrouw, haha.
Nou ja.

Ondertussen hadden de Polletjes een superdag. In en rond het museum waar Parapol vrijwilligt was een militariabeurs en Kunstpol ging deze keer de hele dag mee met Parapol. Parapol heeft flink rondgeleid, verdiende bij één groepje Zwitserachtigen zelfs achttien euro aan fooiengeld. Gulle mensen, die Zwitsers....
Maar op die militariabeurs hebben ze hun slag geslagen. Ze hebben hun fietsen volgeladen met schatten, raceten die zeventien kilometer naar huis en kwamen overenthousiast en de koning te rijk terug. Wij maar denken dat die fietstocht voor Kunstpol wat veel zou zijn. Niet dus.
Welke schatten ze dan bemachtigden? Ja, ik weet het, u zit op het puntje van de stoel om dit te weten te komen, dus daar gaat ie:
  1. een Nederlandse helm van voor '40, zonder plaatje
  2. een zakmesje (nog onbekend uit welke periode)
  3. luchtbeschermingsdienstarmschildje van de blokploeg. Nederlands, voor '40
  4. MG42 (= machinegeweer) schakelband (22 kogels, binnen 1 seconde)
  5. Keesings historisch archief (heul interessant....)
  6. munitiekistje van een MAG
  7. tijdschrift Signaal (van de Duitse propagandagedoe)
  8. een Sovjettechnischedienstspeldje
  9. een twee inch mortiergranaat (onschadelijk)
  10. een staart van een Duitse 81 mm-granaat (vermoedelijk)
Dat u het even weet.
-

1 opmerking:

Anoniem zei

Haha ja lief he die Zwitsers. Maar wel heeeeeel weg neutraal he:)