Kunstpol zit bij de lunch alweer vol na een halve boterham. Parapol schudt bevoogdend z'n hoofd: 'Zo wordt het nooit wat met jou.'
Kunstpol: 'Maar ik vind niet dat ik te dik ben, dus ik heb geen anorexia!'
Purperpolletje: 'Dus als je vindt dat je te dik bent, heb je anorexia?'
Kunstpol knikt (enigszins aarzelend) van ja.
Parapol (optimistische toon): 'Nou, mam, dan heb je er weer een ziekte bij!'
7 opmerkingen:
En hoe reageerde jij dan?
:-) kinderlogica zo fijn hihihi
Fijn he, die bemoedigende steun van je bleodjes!
hihi..
Uuuuuhh ja.... zéér gevatte opmerking. Parapol keny z'n mama door en door hihihihi ;)
Nou, met zo'n zoon hoef je geen depressieve literatuur te lezen om hypochonder te worden!
Overigens verloopt anorexia bij jongens anders: zij weten dat ze te mager zijn en kunnen toch niet eten..... Waarmee ik beslist niet wil zeggen dat Parapol anorexia heeft hè?
Haha, en bedankt! Heerlijk, die gevatte opmerkingen!
Een reactie posten