De moeder van een vriend van mij zei altijd: 'Gebakken vensterbank met zonnestraal.' Maar met zo'n antwoord nemen De Polletjes geen genoegen. Ze willen het naadje van de kous weten.
En elke dag het neusje van de zalm eten (=patat+ frikandel).
Maar soms vinden ze het liefst de hond in de pot (bij spruitjes en champignons en nog véél meer). Bij Grote Pol waren de rapen gaar, vanwege het dagelijks terugkerende gezeur en commentaar. Hij schrijft le menu du jour nu tout les jours op het whiteboard. Gesneden koek. En dat werkt. Structuur en duidelijkheid, daar doen alle kinderen het nu eenmaal goed op.
Nu moet Kunstpol alleen nog even leren dooreten en dan is ons geluk aan tafel compleet. Zaterdag maar weer eens patat.
7 opmerkingen:
Ik zie alleen maar lekkere dingen! Mjammie, mocht de TomTom mij een keer in de steek laten, dan weet ik bij welk restaurant ik mijn voeten onder tafel schuif: Restaurant Pol!
wij waren met 4 in ons gezin.. iedereen mocht om de beurt een dag invullen met en eetwens.. een week lang zodat we rekening konden houden met boodschappen. de enige regel was: eten wat iedereen verzonnen heeft.. en mee helpen met de afwas (nog geen vaatwasser in die tijd) . ze hebben me veel gewaarschuwd toen voor patat en pannenkoeken enzo.. maar wie schets mijn verbazing: juist niet... enne mijn dcohters waren toen 4 en 5 ....we hebben dit jaren volgehouden... en het was een groot succes.. nu nemen mijn dochters het in hun gezin over....
zo zie je maar.. alles kent een oplossing.. als je maar creatief bent.. want ik vulde altijd als laatste mijn dagen in...en zo kwam er toch afwisseling op tafel..en dingen als spinazie...
grts
ps we gebruikten zo'n weekkalender daarvoor...en als je jarig was mocht je het altijd zeggen..
Ik heb ook een tijdlang voor de hele week een papier in de keuken opgehangen. Niet alleen handig voor al die keren dat er gevraagd wordt wat we gaan eten, maar ook voor mezelf. Ik maakte dat dan voor het boodschappen doen, en had er zelf uiteraard ook houvast aan.
Bij mijn man thuis zeiden ze vroeger 'gebakken vensterbanken en nieuwsgierige aagjes'.
Vleesch? Is dat niet een wat achterhaalde manier van spellen?
Groeten, Ada uit UK
Mijn oma zei altijd (en mijn moeder nam het over): "Hussen met je neus er tussen!". Handig zo'n bord
wat leuk maar weer, zo'n menu op het bord, lijkt wel een echt restaurant bij jullie zo!
ga ik ook es doen ;-) voor mezelf, volgens mij vind ik dat ook dan ook leuker, lol!
Wat een goed idee om het menu op het bord te zetten! Wij zijn helaas niet zo gestructureerd en weten vaan 's ochtends nog niet wat we 's avonds gaan eten...
Een reactie posten