De adviezen die ik voor Kunstpol kreeg waren al heel anders dan die voor Parapol (ruim 2 1/2 jaar later), maar de adviezen die mijn moeder kreeg voor mijn (op)voeding verschilden natuurlijk helemaal hemelsbreed van die van nu.
Ik was een lekker mollige baby. Of: gezet, fors. Of gewoon: dik. Maar geen wonder: kijk maar eens wat ik allemaal naar binnen mocht werken (even klikken voor een vergroting).
Grappig om eens te lezen. Het helpt om tegenstrijdige en soms onmogelijke tips te kunnen relativeren. Al weet ik dat het consternatiebureau soms ook gewoon hele goede dingen doet en zegt, hoor!
Ik heb het alleen zelf niet meegemaakt bij onze Polletjes.
Het zou bijvoorbeeld noooooit gezellig kunnen zijn aan tafel, tot de jongens minstens een jaar of tien zouden zijn. Dat werd zo even tussen neus en lippen door gezegd. Slik. Daar dachten we anders over.
Nooooooit werd het verband gelegd tussen mijn eigen zuivelconsumptie en de koemelkallergie van Parapol. Terwijl ik dus heel lang borstvoeding gaf, die Parapol grotendeels meteen weer lekker uitspuugde. Slik. Dat had misschien de nieuwe vloerbedekking onnodig gemaakt.
Maar het is goed gekomen. Het was al veel eerder gezellig aan tafel dan ze verwachtten. Meestal dan.
En Parapol drinkt melk en spuugt niet meer. Hij tuft zelfs nooit.
1 opmerking:
Toch jammer dan, dat ze niet beter wisten :(
Een reactie posten