Geschikt / ongeschikt

Het schijnt een kwestie van doorzetten te zijn. Ik bén een doorzetter, maar soms moet je reëel zijn en toegeven dat iets dat je heel graag wilt niets voor je is.
Waar dit over gaat? Niet of ik fotomodel kan worden. Of milva. Of lerares wis- en natuurkunde in een Havo-3 klas. Of keeper in het nationale damesvoetbalelftal. Nee, dat dus allemaal niet.
Het gaat over mijn lensgeschiktheid.
Sinds februari worstel ik met maandlenzen. Van die goedkope van Hans A. Daar zijn mijn ogen wel tig keer gemeten en nog zie ik met die krengen niet scherp. Zou het dan toch aan Hans liggen?
De eerste maanden stonden vooral het in- en uitdoen centraal. Daar kon ik dus best een tijdje mee bezig zijn. Soms was het zo erg, dat ik maar opgaf. Je wilt toch een beetje op tijd op je werk verschijnen.
En die extreme slaapbehoefte van me is ook al niet handig: vóór een dutje moeten ze uit, dat ging dus al niet zo 1-2-3. En na de dut weer in en dat duurde minstens weer een halfuur.
Dus de helft van de tijd droeg ik die krengen niet. Of deed ik maar géén dut.
En als ik ze dan droeg, vielen ze soms spontaan uit mijn ogen. Een keer tijdens een moeilijk gesprek met ouders op school. Heel gênant.
Inmiddels heb ik overigens het kunstje van het in- en uitdoen wel geleerd. Dat gaat van ploep en ploep en klaar. Maar er blijven problemen...
Dat uitdoen, dat moet dus altijd als ze er nog niet spontaan uitsprongen, als je naar bed gaat. En als ik naar bed ga, ben ik moe. Erg moe. Want dat hoort bij mij. Iedereen gaat naar bed als ie moe is, maar ik ben dan dus nog wel een stukje moeier dan iedereen.
En als ik moe ben, doe zelfs ik soms domme dingen. Bijvoorbeeld niet meer weten of ik mijn rechterlens wel in bakje R heb gedaan. En als ik dan vervolgens mijn linkerlens in bakje L doe, weet ik daarna niet meer of dat wel bakje L was. Dan ga ik twijfelen. Heel erg twijfelen. De volgende dag ploep ik dan plasticje uit bakje R in rechts en plasticje uit bakje L in links. Maar de hele dag denk ik dat ik dubbeler dan anders zie. Want ik zie dus heel vaak dubbel. Ook dat hoort bij mij. Iedereen kijkt wel eens dubbel, maar ik nog wat dubbeler dan iedereen. En onscherper. Dat ook. Soms zit ik op 10 centimeter afstand van mijn beeldscherm en kan ik het nog niet lezen.
De dag erop doe ik de inhoud van bakje R in links en de inhoud van bakje L dus in rechts. Logisch. Maar ook dat levert geen duidelijk beeld op. Dus gooi ik beide lenzen weg en pak verse. De laatsten van de verpakking.
En nu is er woensdag weer een lens spontaan uitgevallen. Ik maar pulken en peuren in dat oog om dat ding in bakje R te doen, niets te vinden. Ligt dat ding gans ingedroogd in acht stukken op de vloer. Dus ben ik weer aan den bril. En zie ik alles helder en scherp en niet dubbel. Conclusie: ik ben lensongeschikt.
Donderdag wordt getest of ik mogelijk ook nog het syndroom van Sjögren heb, dat zou een boel verklaren. Droge ogen, droge mond enzo. En heb ik dat - dan koop ik onmiddellijk een leuke bril. Die mij staat. En niet afzakt. Want daarom ging ik dus aan de lenzen. Ik heb een ouwe bril die me niet staat en die afzakt. Overigens ook van Hans A.
Iemand nog behoefte aan anderhalve liter extra gevoelige lenzenvloeistof?