Uitgelezen 2019

maandag 22 maart 2010

Thuispermanentje

Vorige week waagde ik de sprong. Verzamelde alle beschikbare moed bij elkaar, haalde diep, dieper, nog dieper adem, zette mijn blik op oneindig, mijn verstand op nul.

Ik ging naar de kapper.

Het was hard nodig. Ik móest wel. 't Kon echt niet meer. Vond ik. (Grote Pol zag niet eens dat ik naar de kapper was geweest. Pas toen ik, zes uur later, dat tussen neus en lippen maar eens meldde zei hij: 'Ja, ik dacht al... Maar je zei niets, dus ik dacht 'laat ik mijn mond maar houden.'' Dat is nou typisch mannenlogica, beste lezers.)

De kapster zag me aankomen en wees me linea recta de weg naar de wasbak. Geen gezellig volle wachtruimte met gratis kopjes thee en tijdschriften om voor de vorm wat in te bladeren. Of  van die voorbeeldboeken waarvan de kapsels wel haalbaar zijn, maar niet het bijbehorende gezicht en lichaam. Kortom: geen laatste vluchtkans.

En toen waste en knipte ze mijn droge takkenbos en ik baalde als een stekker, mopperde inwendig, al mijn creatieve gedachten waren compleet verdwenen en ik kon echt geen gespreksonderwerp verzinnen en zij blijkbaar ook niet en ik zette telkens mijn blik weer op oneindig, herraapte mijn moed voortdurend, bedwong mijn neiging op te springen en halfgeknipt met fladderende kapmantel (waarom zijn die dingen altijd zwart? om nog erger in een grafstemming weg te kunnen zakken misschien?) en al weg te rennen.

Nee. Ik bleef keurig zitten en antwoordde in ultrakorte zinnen op de paar beleefde vragen die ze stelde. Mompelde ook nog wat over chronisch ziek, medicijnen, haaruitval en andere fijne bijwerkingen. Daar wist ze niet veel op te zeggen. Zou ik ook niet kunnen, als ik net van de kapperschool kwam en 0,0 levenservaring had en dito sociale vaardigheden en ik moest al die ellende aanhoren.

Maar ze kon wel knippen. Ze knipte mijn krullen terug. Krullen die al 35 jaar weg waren, komen nu opeens weer tevoorschijn. Tijdens het knippen nog niet, na het knippen wel. Met als gevolg dat ik er nu bijzit alsof ik een goedkoop huispermanentje heb genomen. Zo'n goedkoop Suzan Boylekapseltje, maar dan met nog minder pony. Het lijkt m.a.w. een stuk korter dan het is. Maar dat groeit wel weer aan. En dan wacht ik weer een halfjaar voor ik weer genoeg moed verzameld heb. En dan ga ik weer naar de kapper en schrijf ik weer zo'n blogje. Of ik kopieer deze gewoon, niemand die het merkt. Toch?
Maar beste lezers, ik ben toch wel weer blij dat ik gegaan ben, want het zit echt een stuk leuker dan het zat. En ik krijg ook nog complimentjes. Dus.
Hier nog even een onduidelijk fotootje van toen. Als bewijs voor mijn krullen. Kon zo gauw niets beters vinden.

11 opmerkingen:

It's me zei

Joh !! Jouw staat alles hoor..........gekkie...anders was het toch wel opgevallen??

Schitterend verhaal....ik heb er van genoten !
En.je bent nu nog net zo lief als vroeger.........


Fijne week groetjes Ria

Juud zei

hahaha je noemt precies de redenen waarom ik zo'n hekel aan de kaper heb. Die stomme gesprekken over te weer en of je nog op vakantie gaat enz...ik ben dan ook snel uitgepraat hoor. Dus ik heb maar lekker een makkelijk kapsel zodat ik hooguit twee keer jaar naar kapper hoef of nog minder...maar eh ben wel benieuwd hoe je haar nu zit??

Roelien zei

Volgens mij is het hartstikke mooi geworden! Kun je nu ook zo fantastisch zingen als Susan?

Aritha Vermeulen zei

Leuk koppie heb je op die foto!
krullen! Fantastisch toch.

Anoniem zei

Lang leve de krullen!

Tricky zei

oh, krullen... zo leuk! en je hebt die 35 jaar verbannen?!

ik heb nu na de chemo (hoewel mijn haar niet helemaal uitgevallen is maar wel flink uitgedund) ook wat meer golving in mijn haar, maar krullen, daar droom ik al lang van, maar dan wel echte hé!

Repel zei

Goh, dan lijken we in deze nul op elkaar: ik ben dol op de kapper. Ik lul een end weg en ik hou van het gefrieme an mijn haar.

Maar dan ben ik dus extra blij voor je dat het goed is uitgepakt!

Uber-lieve knderfoto trouwens...

Mrs. T. zei

Ik word 31 maart eindelijk weer geknipt. Dan zit er volgens mij 8 weken tussen en dat is met kort haar veel te lang! Zie er momenteel dus niet uit.

Waar blijft de recente foto trouwens? ;-)

clair1991 zei

mooi verhaal en herkenbaar in de reactie van je Lief... de mijne doet precies zo....tja kappervrees heb ik gelukkig niet.. ik ga elke 6 weken om het even te laten fatsoeneren....en ik ben blij dat ik weer haar heb...dat is zeker:)...

grts

lenteroos zei

Kappers,... daar wil het het helemaal niet over hebben - maar die foto uit de 'oude' doos is helemaal leuk.
Enne,... misschien helpt zingen in de kapperstoel om geen te lange stiltes te hebben???

Gwennie zei

Hihihi, ik mopper altijd wel op mijn krullen, maar stiekem ben ik er ook wel weer blij mee! (net als dus volgens mij...)