Geen leuke nieuwtjes. En zo.

Vanuit Huize Pollenstein geen leuke nieuwtjes te melden.
Kunstpol en ik hebben hard gewerkt om enigszins structuur op zijn kamer aan te brengen. Dat leverde verrassende vondsten op. Helaas hebben we zijn telefoonoplader niet gevonden. Die jongen heeft sinds augustus een mobieltje. Sinds oktober zijn de batterijen leeg en vanwege zijn chaotische opruimcultuur niet oplaadbaar. Hij had hem toch echt op een heel handige plaats neergelegd. Ooit. Waarom dat niet in het doosje bij de gebruiksaanwijzingen en de headset was, weet hij ook niet meer. In augustus heeft hij het geheugen volgeschoten met foto's, die vanwege het ontbreken van Blue-toothstickie en computeronkunde nog steeds op dat mobieltje staan. Hoop ik.
Wel vonden we:
- een reservefietssleutel onder een stapel stukken karton,
- twee verschillende sokken in een la met spijkers,
- 112 elastiekjes,
- acht centen,
- 24 lege vulpenvullingen
- twee lege snoepzakken waar een lekkere zoute smaak in zit die je nog kunt oplikken,
- zeven lege snoepplasticjes van de Koninklijke Luchtmacht die om die reden natuurlijk niet weggegooid mochten worden,
- 28 krantenknipsels die Van Groot Landsbelang zijn,
- vijf lege lekkende batterijen,
- en vele andere Waardevolle-Spullen-Die-Niet-Weggegooid-Mogen-Worden. En zo.

We hebben al 13,2% van het werk gedaan. Holladiejee. Maar ik vind dit dus geen leuk nieuwtje.

Wat nog meer geen leuk nieuwtje is, maar ergens wel weer hoopvol of zo, is dat ik een revalidatietraject inga. Re-va-li-da-tie. Dat is toch voor mensen met gebroken ruggen, met armamputaties, met beroertes en meer van dat soort Erge Leed? Revalidatie - hersterken. Ik moet opgewaardeerd worden... De revalidatiearts zei dat ik overbelast was. Nou, leuk. Ik denk het ook. Maar zie mij maar eens te ontlasten. Of zie mij mijzelf maar eens ontlasten. Ja, nee, niet op de wc, dat lukt nog best, haha. Maar psychisch dan. En zo.

Ook geen leuk nieuws: Parapol vindt school stom, saai, geen gespreksonderwerp en een noodzakelijk kwaad waar hij maar niet aan wil wennen. Dat is geen nieuws, dat is al elf jaar zo. Toch vind ik het elke dag weer nieuw en verrassend omdat ik een onderwijsmens ben.
Wat dan weer wel leuk is, is dat Parapol vandaag een tien scoorde. Alleen niet voor wiskunde, scheikunde, natuurkunde of Frans, waar een tien heel welkom voor was, maar voor gym. Hij kan namelijk touwklimmen tot de nok van de zaal, zeven keer van het ene touw in het andere touw overstappen en klimmen zonder benen. Nou, doe dat maar eens na. Daar kan geen revalidatietraject tegenop. En zo.

O, en op de valreep toch een érg leuk nieuwtje: ik kreeg zomaar spontaan bloemen van Grote Pol (vanwege mijn dip) én hij heeft ramen gelapt. Met zijn zere pols. En zo.

Jullie nog leuke nieuwtjes te melden? GRAAG!!!