Ook kreeg ik er een enorm doek bij. Zo groot dat ik er maar niet aan durfde te beginnen. Ik heb bij zo'n gegeven ezel ook een beetje last van een painter's block. Het moet 100% perfect zijn, 100% leuk, 100% Kunst.
Dagenlang wikte en woog ik. Wat zou ik schilderen? Een torenflat, een olifant, de liefde van Grote Pol voor mij? Daarvoor was het doek nóg niet groot genoeg.
Tot ik besefte dat ik niet perfect hoef te zijn. Dat het schilderij dat dus ook niet hoeft te zijn. Wat was ik toch een ezel door dat soort perfectionistische gedachten te hebben....
Dus schilderde ik uiteindelijk maar dit. Ik hoop dat u het arme dier ook herkent als ezel (in Milkakleurtjes), en niet als zelfportret van Purperpol. Want zo is het nu ook weer niet bedoeld.
Meer DWZI? Klik!!!
7 opmerkingen:
Klein maar fijn. Op doek kun je ook prima tekenen.
Hahaa. Nee hij lijkt niet op jou, al staat hij wel met zijn poten schrap
wat een lieffie
:) Ik was al aan het rekenen met de verzendkosten ---> 'ich bin ein Esel'
hahahaha hij is wel leuk geworden!
Super leuk ezeltje
Ben blij dat je er de appel bij hebt gelegd. Of het is een heul grote appel, dat kan natuurlijk ook.
Een reactie posten