De Polletjes houden niet van klassieke muziek. Zeggen ze. Ik heb geprobeerd ze te indoctrineren vanaf hun conceptie. Al in de baarmoeder moeten ze de lieflijke harp- en zangklanken gehoord hebben die ikzelf produceerde, met ook nog dagelijks een portie Mozart of Bach van een cd'tje. In de baby, peuter- en kleutertijd ging ik daar lustig mee door, tot het moment kwam dat het niet meer leuk was. De Polletjes konden het niet meer aanhoren en reageerden zó negatief dat de lol eraf was.
De schuldige is natuurlijk Grote Pol. Wie anders? Hij indoctrineerde van de andere kant. Dat Bachgedoe van mij vindt hij maar niets en hij voedde ze methodisch, vanuit een zorgvuldig overdachte visie en via deskundig samengestelde muzikale menu's, met popmuziek. En dat konden de Polletjes wél waarderen.
Bach moest ondergronds. Mozart beluisterde alleen nog maar ik in het geniep.
Maar sinds gisteren heb ik weer hoop. Parapol wees me gisteren op verschillende YouTubejes 'met Echte Klassieke Muziek, mama! En ik vind het nog mooi, ook!'
Ja. Met bierflesjes. Zo kan ik het ook...
4 opmerkingen:
He, da's Mistery Guitar Man... Dat is een van de favourieten van Junior! Geniaal toch die man...
lol!
Oh. Geen Bach.
Je hebt gefaald.
Bach is zo mooi.
Hier luistert men 'kwek kwek mynemyn', en da's ook geen Bach.
Wij hebben net vandaag de dvd van Fantasia zitten kijken, daar probeer ik ze mee te indoctrineren. Klassieke muziek met tekenfilms, ideaal. Alleen zijn jouw Pollen daar misschien te groot voor? Hier is het een groot succes en ik vind het zelf ook prachtig....
Een reactie posten