... worden gevoerd in Huize Pollenstein. De euro-top is er niets bij.
Met pubers schijn je te móeten onderhandelen. Over thuiskomtijden, roken, drinken, huiswerk maken en wat niet al. Niet dat de Polletjes zo vaak willen onderhandelen over bovenstaande zaken. Huiswerk willen ze gewoon niet maken (maar ze doen het wel, op hun tijd) en ze hebben geen enkele behoefte aan roken en drinken. De lol van uitgaan is hen (nog) onbekend, maar tot diep in de nacht bij een vriendje films kijken willen ze dan weer wel.
Nee. Hoofdzakelijk gaan de onderhandelingen over heel andere zaken.
Inzet hunnerzijds: chocoladepepernoten, inzet mijnerzijds: filmpjes voor op dit blog.
Maar met mij valt amper te onderhandelen. Helaas voor u. Ik laat me niet omkopen, zelfs niet voor een gouden homemade filmpje waar u dan weer massaal fijne reacties op geeft, zoals: hahaha, en: briljant, en: ;)
Huh?
U wilt het naadje van de kous weten, begrijp ik.
Nou. Gisteren was Grote Pol weg. Nach Deutschland. Bob Dylan was namelijk in Duitsland en daar moest Grote Pol nodig heen. Dat vindt Grote Pol namelijk leuk. Heul erg leuk. Ik niet. Korte tijd, lang geleden, deed ik nog alsof van wel en toen moest ik mee naar zo'n concert. En nog een keer. En toen was het wel welletjes en werd ik eerlijk. Nu hoef ik gelukkig niet meer mee.
Toen de Polletjes hoorden waar hun papa was, associeerden ze er lustig op los. U kent dat wel van hen. Bij Duitsland hebben de Polletjes namelijk heel veel associaties. Enigszins gedateerde, dat dan weer wel (een hint voor de niet ingewijde lezer: denk aan Tweede Wereldoorlog). En bij Bob Dylan hebben ze ook een beeld. Een beeld van een stokoude man die met nasale, schorre stem dingen probeert te zingen, maar die meer lijkt op een ijsbeer met bronchitis die uitgeteld op een ijsschots wat zieligjes voor zich uit blaft.
Dat resulteerde in een wel heel bijzondere versie van een gezongen 'Deutschland über alles'. Maar toen ik daar dus een filmpje van wilde maken voor dit blog, probeerden ze onmiddellijk de onderhandelingen te starten. Twee kilozakken chocoladepepernoten moest het gaan opleveren.
Ja, dag. Ik schrijf het wel op en dan verzint u er zelf maar een filmpje bij.
Moet lukken, toch?
7 opmerkingen:
Ik ben geen B.D. fan, zoonlief is er naartoe geweest, in Antwerpen. En een dorpsgenoot naar R'dam. En wij wonen in Deutschland ;-)
:-) ik zie het voor me!!
Wij gingen ook naar Antwerpen. Viel vies tegen, gelukkig gingen we éigenlijk voor Mark Knopfler. Dylan heeft het wel gehad zo'n beetje. Misschien kunnen de pollen voor opvolging zorgen?
Ik ben heel benieuwd hoe ze later salarisonderhandelingen gaan voeren. ;-)
hahaha
briljant
;)
En als wij bloglezers nou eens zakken gaan opsturen? Met chocokruidnoten?? Plaats je dan wel van die briljante filmpjes???
Ha, da's een goeie Lies.
Ik wil ook wel een zak chocolade kruidnoten opsturen. Zelfs al moet ik daar dan tijdelijk mijn principes aan de kant zetten. (geen sint-gerelateerd snoepgoed kopen, voor die goedheiligman in het land is...)
Een reactie posten