Papa is een koekoek

Kunstpol zit lekker op de bank en ik zit gezellig naast hem lief voor hem te zijn. Heb hem net een appeltje, een sapje, een koekje en een zacht kusje op z'n haar gegeven. Kunstpol merkt mijn milde stemming op en ziet zijn kans schoon. Hij begint het volgende gesprek:
(Denk even vioolmuziek en ondere zoetsappige tonen bij de roze letters...)

- Maham?
- Jahaa?
- Zullen we vanavond van die lekkere menuutjes halen bij de nieuwe snackbar???
- Waarohom?
- Nou, we moeten toch ook een keertje daarnaartoehoe? Het is toch hartstikke fijn, zo'n frietzaak zo dichtbij?
- Mmm.
- Oh, en natuurlijk oohook omdat Parapol vandaag met school naar Den Haag moest en dat is heel zieielig en dan komt ie moe thuis en dan verwennen we hem een beetje.
- Ja ja, dat lijkt jou ook wel een fijn plan, hè?
- Nou, ja, ik vind dat natuurlijk ook wel lekker....., maar denk eens aan Parapol, die verdient dat gewoon heel erg. Ik dénk gewoon aan mijn lieve broehoer!
- Nou, ik denk toch niet dat we dat vandaag gaan doen. Vraag het maar aan papa, die kookt vandaag.
- Nou, dat vindt ie noooooit goed... (stilte) ... want papa is een koekoek.
- Een koekoek?
- Ja, een koekoek denkt ook alleen maar aan zichzelf, dat ie z'n eieren in een ander nest legt en papa denkt ook niet aan zijn zoontjes, maar alleen maar aan zichzelf.