Mijn tante met pensioen

Ik heb een lieve, bijzondere tante. Ik beschouwde haar lange tijd als mijn grote kleine zus. Gerda heet ze. En ze is vandaag 65 jaar geworden. Ze is dus vandaag met pensioen gegaan. In haar werkzame leven heeft ze vele baantjes gehad. Ik weet niet of ze ooit ook wasknijpers in elkaar heeft gezet, maar wel zoiets. En ze heeft bakken van de supermarkt schoongemaakt. Mooie en lekkere dingen gemaakt en verkocht. Maar nu is ze 65 en hoeft ze niet meer te werken.
Ik heb heel goede herinneringen aan haar, veel te lang heb ik haar niet meer gezien. Zoals ze tijdens haar logeerpartijen bij ons thuis heel vaak van links naar rechts zat te wiegen, zacht neuriënd of hard zingend. Of blokfluit zat te spelen, of orgel-met-één-vinger. En liedjes van vroeger en Johan de Heer galmen in de keuken, samen met mijn moeder. Gezellig naar het winkelcentrum en bij Zeeman goedkope hebbedingetjes kopen. Trots zijn op het nieuwe kleurtje in haar haar, op de nieuwe kleren of de kilo's die eraf waren (heel eventjes). Sigaretjes roken in de keuken, pal onder de ventilator, of in de deuropening van het schuurtje in de tuin. Lekker gek doen, dat kan ze als de beste. En héél gekke dingen zeggen. Blóte benen! (I.p.v. nota bene.)

Gefeliciteerd, lieve Gerda. Tot volgende week, dan heb ik ook een cadeautje voor jou!