Sentimental journey 3 - Toen de Polletjes nog PeuterPolletjes waren...

... toen waren ze ook al zo leuk. En mensen, dat lijkt zo lang geleden. Maar mensen, dat lijkt óók zo de dag van gisteren.
Want gisteren nog, een eeuw geleden, hees ik ze soepel in respectievelijk het voor- en het achterzitje, ondertussen de fiets met opgebonden buggy en twintig kilo aan boodschappen in balans houdend. Vouwde ik Kunstpol behendig in het winkelwagenzitje en trok meteen in één vloeiende beweging zijn duim uit zijn mond. Duwden we hun schommel en bouwden we samen de hoogste torens van blokken en duplo. Kroelden we nog even met z'n viertjes in het grotemensenbed tot we echtecht moesten opstaan. Wezen we eindeloos alle molens (lole, lole!) en treinen (tein, tein!) aan. Schreven we in hun Jip-en-Jannekeschriftjes wat ze nu weer voor mooie uitspraken deden.
Eergisteren, maar een millennium geleden, beviel ik van een achtponder, een halve dag eerder, in de vroege middeleeuwen dus, ook al van een achtponder.

Nou vooruit. Die herinneringen kan ik niet met u delen, maar een paar PeuterPolletjesuitspraken uit die schriftjes wel. Hier op het wereldwijde web. Want oh, wat ze toen toch zeiden blijft eeuwig leuk. Net als de Polletjes. Al denk ik met nog zoveel sentiment terug aan die heerlijke PeuterPolletjesPeriode.
En later? Dan lijkt het als de dag van gisteren, maar als ware het ergens in de gouden eeuw, dat de Polletjes zulke enige PuberPolletjes waren en elkaar continu voor 'halve kip' en 'bal gehakt' uitscholden. En dan vind ik dat weer zoooo leuk.

Eerst wat gezegdes van Parapol. Drie á vier jaar oud:

• Grote Pol heeft oorontsteking: 'Dan moet je gewoon even aan je oortje rammelen.'
• 'Kunstpols tanden zitten nog in zijn kakeltjes!'
• Grote Pol stapt in de auto van J.v.G., die een wilde bos, slordig, krullend haar heeft. Zegt Parapol vol ontzag: 'Dat was Bob Dylan, hè?'
• 'Mama, je bent mooi als een paard.'
• Parapol zoekt iets en vindt het dan: 'Kijk eens wat ik verbaasd vond!'
• 'Kunstpol moet niet zo'n lawaai maken, want dan kan ik mijn oren niet geloven. O nee, dan kan ik m'n oren niet horen.'
• Opa komt oppassen. 'Opa, weet je, Kunstpol kan al een beetje Nederlands.'
• 'Dat is nog een tijd geledener dan toen ik....'

En nu Kunstpol, zelfde leeftijd:

• 'Met een saar kun je pippen.'
• 'Kunstpol, wat hebben we gegeten?' 'Koffertjes!!!!'
• Wokkels = schroefjes
• Ventilatierooster in toilet = poepwegwaaier
• Kunstpol vertelt het verhaal van Jona: 'En dan.... gaat de walvis de Here God pakken. ... En dan? roept hij heel hard: help! Jezus gaat bijna in de walvis, hè? En dan gaat ie zo bijten, met z'n tanden en dan zegt ie: wat is er aan de hand?'
• We branden een wierookkegeltje in de asbak van Grote Pol. 'Papa! Vuur op jouw brandje!'
• Kunstpol speelt doktertje met een koffertje. Grote Pol is patiënt. 'Papa, ben jij ziek of ben je dood?'
• Bij het aankleden, moeite met zijn onderbroek: 'Ik kan het gatje van mijn voorbillen niet vinden.'