Hij deed vanavond bandenexamen voor judo en heeft dus nu zomaar even de bruine band behaald. Dat is nog een band verwijderd van de zwarte. Geen van ons kan hem meer fysiek aan (en op z'n mondje is ie ook al niet gevallen, dus verbaal krijgen we het ook steeds moeilijker.) Dat vond ik enigszins verontrustend, totdat ik bedacht wat voor enorme voordelen dit kan opleveren. Hij kan binnenkort mooi helpen als we dan echtecht gaan laminaten. Al die zooi van ons naar boven sjouwen, bijvoorbeeld. En weer naar beneden als dat vloertje er weer strak in ligt. Om maar eens wat te noemen.
Voor z'n lol drukt hij zich vlak voor het slapen gaan nog een keer of vijftig op. Hoe verzint ie het.
In dat museum waar hij vrijwilligt versjouwt ie regelmatig tanks en kanonnen. Daar wordt ie natuurlijk ook niet slapper van.
Deze week haalde hij een 9,3 voor gym. Meneer rende anderhalve kilometer in 6 minuten en 40 seconden. net een seconde te langzaam voor een 10. Toen Kunstpol dat hoorde viel hij steil achterover. 'Ik ren 80 meter in die tijd,' zei hij. Maar dat was gelukkig een vergissing. Want Kunstpol heeft niet zoveel met cijfertjes. Ook niet met lettertjes, overigens.
Toen ik vroeger op school 800 meter moest lopen, maakte ik er steevast 600 meter van. Terwijl ik toen ook al zo'n brave Hendrika was. Ik vond 800 meter meer een onmenselijke en onmogelijke opdracht, dus dat rechtvaardigde mijn gedrag ruimschoots. Dat afsnijden ging heel gemakkelijk door niet om een voetbalveld heen te lopen, maar er dwars overheen. En dan kreeg ik nog maar krap een zesje voor.
Van wie Parapol dat sportieve heeft is echt onduidelijk. Er is hier geen sprake van een zaalvoetballende melkboer of een medaillewinnende draagmoeder, dus moet deze aanleg een genetische sprinkhaan zijn die zomaar een generatie oversloeg. Nu doe ik misschien mijn broers tekort, maar mij heeft dat gen in elk geval nooit bereikt. Mijn vader
Enniewee: we hebben hier een wonder met spierballen in huis rondlopen. En da's fijn. Heel fijn.
Hij redt de eer van heel Huize Pollenstein. In z'n eentje. En iets van die sportiviteit straalt nu al over op mij. Ik ga maar eens een blokje om.
2 opmerkingen:
hahahaaa.....wel leuk zo'n sportieveling in de familie, je geeft meteen jezelf ook een opdracht om maar eens sportief te zijn!
En sportief zijn is niet alleen sporten he?!! Er zijn gelukkig meer manieren van sportief te zijn ;-)
Zozo, meneer de bruine band! Goed hoor... daar kan ik niet tegenop, voor hem ga ik dus ook maar een blokkie om... ;-)
Groetjes van iemand met de groene band-met-bruine-slip!
Fokelien
Een reactie posten