Op mijn Woordeloze Woensdagberichtje kreeg ik de volgende reactie:
Nou, je hebt in korte tijd heel wat huiswerk gedaan. Ken je het boek: 'De gave van dyslexie'? Dat zal je zoon een hoop zelfvertrouwen geven. Misschien wordt hij er zelfs wel verwaand van!
En al eerder vroegen diverse mensen me of we Kunstpol niet eerder hadden kunnen laten onderzoeken.
Tja.
Nou.
Ik krab nog eens achter mijn oren. Bloos nog wat.
Ik zit dus zelf in het onderwijs. Ben zelfs intern begeleider, iemand die zich bezighoudt met de zorgleerlingen op, in dit geval, een basisschool. Ik weet dus echt behoorlijk veel van bijvoorbeeld zoiets als dyslexie. En ja. Ik had ook al lang gedacht dat Kunstpol wel eens écht dyslectisch zou kunnen zijn, al is het beeld wat anders dan van de doorsneedyslecticus, voorzover je kunt spreken van doorsneedyslectici.
Maar ik ben ook moeder. Heel erg moeder.
Een moederjuf ben ik dus. Of een jufmoeder, kan ook. Lekker lastig. Vind ik.
Ik ben een moederjuf die denkt dat ze zich als ultieme, ideale moeder moet opstellen als ze met de leerkrachten van haar kind praat. Bescheiden. Te bescheiden. Niet betweterig. Te niet betweterig. Geduldig. Te geduldig. Begrijpend. Te begrijpend.
En hierbij laat ik het maar, hier op het wereldwijde web. Dat lijkt me wijs. Onwijs wijs.
O ja. Nog even een leuke cartoon. Ik moest eraan denken bij het schrijven van dit berichtje. Maar het heeft natuurlijk niets met ons te maken. Helemaal niets.
14 opmerkingen:
Lieve moederjuf - jufmoeder, hier nog zo'n moederjufmoeder. Da's soms erg lastig, die twee verschillende petten, soms overlappen ze elkaar. Ik herken zo veel in je zinnetje: 'Maar ik ben ook moeder.' Mijn best bewaarde geheim tegenover de docenten van mijn beide jongens is dat ik er zelf ook een ben. Doet niet ter zake, want ik ben hun moeder. En hoe goed ik het ook weet voor m'n leerlingen, m.b.t. mijn kinderen is het echt een ander verhaal. Kun je me nog volgen? Vast!
ook hier een moederjuf.............
geweldige fokke en sukke.........
Tja...Een moederjuf...of Juffenmoeder...Pfffft....combineer dat maar eens!!! Maar idd wel wijs. Heuls, heuls wijs ;-)
O yep, dit herken ik zó.. een mamajufmama (en vooral mama, maar toch ook weer juf met m'n hele hart)..
Ik wil naar school toe ook vooral niet bijdehand of betweterig zijn, en ben dan dus juist belachelijk bescheiden (tè bescheiden, bedoel ik dan).
Wat een raar verschijnsel.
Dat is inderdaad een leuke cartoon :)
Docent. Dol op leerlingen die niet doen wat ze moeten doen. Opperde een prof in een begleidingsgesprek of ik niet ADHD heb. En ze zou nog wel eens gelijk kunnen hebben, denk ik nu. Alleen had ik, tussen al mijn ADHD'ers en autisten en en.... mezelf niet herkend. Gek vind ik dat. Maar ja, hoort nu eenmaal bij het beroep denk ik.
Hier nog een moederjuf en juffenmoeder. Heel herken je stukje. En wijs ben je ook. Onwijs! On(der)wijs!
hier ook een moederjuf.. of moeder evenniet juf...en helemaal herkenbaar je houding hoor. ben wel blij dat je nu weet wat er aan de hand is.. kan zoonlief ook lekkerder in zijn vel gaan zitten wat leren betreft.
Met je eigen kinderen word je so wie so op een verkeerd spoor gezet. Ik ben nota bene logopediste met als specialisatie o.a. dyslexie! Toen mijn oudste dochter eerst een beetje laat ging praten en vervolgens niet zo vanzelfsprekend ging lezen, opperde ik op school of ze misschien niet dyslectisch kon zijn, maar dat werd volledig weggewuifd. Slimme kinderen kunnen beter compenseren en dat werkt dus tegen hun. Uiteindelijk werd het pas 'ontdekt' op de Middelbare school toen ze vreemde talen kreeg......
En deze moeder heeft dus braaf haar mondje gehouden al die tijd (en ik ben er toch echt niet op gevallen!). Later heb ik me in hoogbegaafheid verdiept en ik begeleidde ook kinderen op scholen. Dat ging prima zolang ik voor een ander kind kwam als specialist. Bij mijn eigen hoogbegaafde kind werd ik vriendelijk maar beslist door de achterdeur afgeserveerd als ik tips gaf..... "Ach ja, elk denkt zijn uil een valk te zijn...." werd tegen mij gezegd. Dat jong scoorde gewoon buiten alle schalen voor taal! Dat is meer dan een IQ van 200 op dat onderdeel. Kan allemaal gebeuren. En het was geen terechtwijzing over dat huiswerk hoor! Ken je dat boek?
Ook niet jufmoeders of moederjuffen krijgen zulke opmerkingen ... gewoon lekker je ding doen Lydia op je eigen moment!
Ja moeder zijn en juf....ik vind moeder zijn een Kunst met een supergroet K!!!!
Voor mijzelf was het wat makkelijker om te kijken of mijn dochter dyslexie heeft, omdat ik zelf een beelddenkster ben. Ik begrijp dingen (vooral het uitleggen van een route) pas wanneer ik het heb gezien!
Is geen combinatie toch? Juf en meoder? Of juist wel? Best lastig denk ik soms..
Hihihi, die fokke & Sukke!
Ik heb altijd juf willen worden... Nog steeds eigenlijk. Maar nu ben ik 'al' 44. Zonde...
Hallo
Ook hier een moeder, psycholoog met een dokter als man, met een zoon die ook pas op zijn 12e getest is op dyslexie. "Hij kon altijd alles goed praten."
Soms gaat dat dus blijkbaar zo.
Een reactie posten