Zo fiets ik ook. Ik reken uit wanneer ik op de helft van mijn fietstocht zit. Hoe hard ik gemiddeld fiets, óf en hoeveel pauze ik nodig heb voor de geplande afstand en hoe ik die pauzes een beetje netjes en evenredig kan verdelen. Ik weet inmiddels ook waar de bankjes staan. Zowel de bankjes in de zon, als de bankjes onder de bomen, waar je inmiddels moet gaan oppassen voor rondvliegende eikels, dennenappels of ernstiger: kastanjes.
En nu, vandaag ongeveer precies, ben ik even lang getrouwd als ongetrouwd. Dat heb ik dus ook even uitgerekend. En morgen ben ik D.V. langer getrouwd dan ongetrouwd. Op 8 augustus 2030 ben ik dan twee keer zo lang getrouwd als ongetrouwd. En morgen 1/7295 langer.
Grote Pol is nog lang niet zo ver, hij is veel langer ongetrouwd, dan getrouwd: vandaag nog maar op 47/80 deel. Waarbij het getal 1 natuurlijk staat voor even lang getrouwd als ongetrouwd zijn. Dat duurt dus nog 23/80 deel.
Dat u het ook even weet. Dat er dus ook zulke dwangneuroten bestaan. Dat ze zelfs dagelijks op het weeweewee te vinden zijn en verder over het algemeen heel normaal kunnen lijken. Dat ze zelfs in het onderwijs mogen werken...
17 opmerkingen:
ja herkenbaar ik reken ook altijd uit wanneer ik op de helft ben en zo en hoeveel delen ik nog moet. als ik ergens ben tel ik ook meestal de dingen om me heen.in de kerk deed ik dat vaak van orgelbuizen tot andere dingen.. en in badkamers op wc's tegela als ik er wat langer verblijf.. en nog veel meer.grappig
Ik kies voor compleet gestoord. :-p
Dus als ik goed heb teruggerekend ben je op 11-11-1970 geboren en op 10-10-1990 getrouwd. Tenzij je natuurlijk niet in hele maanden rekent maar in het exacte aantal dagen. In dat geval zit ik er een paar dagen naast. Maar ik had geen zin om zo ver terug te rekenen.
Dat uitrekenen wanneer je een boek uit hebt, herken ik. Na een aantal bladzijden weet ik het leestempo van een bepaald boek (dat verschilt natuurlijk per boek) en weet ik ook over hoeveel uur en hoeveel dagen ik het boek uitheb. En het tellen van Judith herken ik ook. Vroeger had je in het ziekenhuis plafonds met gaatjes. Je kon heel lang bezig zijn met het tellen daarvan.
Prettig te lezen dat ik niet de enige ben.
En wat pecies leer jij de kinderen uit je klas? (-;
Jeetje... je kunt maar een 'tic' hebben! Hahaha
Ik ben hier echt nooit mee bezig!! Of, nou ja, bijna nooit... hoewel... ik weet dat ik al langer in het zuiden van het land woon dan ik ooit in het westen heb gedaan... Ik kwam erachter dat de lettergrepen van de namen van mijn kinderen in elkaar overlopen van jong naar oud gezien... (1-2 * 2-3 * 3-4) Snap je me nog?? Hihihi... Maar tijdens het lezen over de magische grens van 'de helft' heengaan? Nee, dat heb ik echt nog nooit geteld!
Hahaha, leuk! Hoe kom je d'r op. Of eigenlijk... hoe kom je d'r af! Van die dwangneurose dan he.... niet van die man.
De bladzijden van een boek tel ik niet, dat zijn er altijd te weinig...
Wel ben ik, tijdens het fietsen of tijdens het rijden, vaak aan het rekenen. Hoe hard ga ik (fietsen en dan meters en secondes bijhouden), hoe ver moet ik nog, hoe lang ga ik daar nog over doen, over hoeveel kilometer heb ik er zoveel op zitten dat ik even mag pauzeren (lange motorrit), etc etc.
Fijn te lezen dat ik niet alleen ben ;-)
Hahaha, ik vind dit compleet gestoord in het kwadraat!
Lieve Purperpol. Bij deze... HET SPIJT MIJ! Ik heb je "getikt".
Succes en heel veel liefs,
Ooh...ik ben "De Heekjes" tenminste...nu nog wel, straks niet meer! Maar dat moet je eerdaags maar even lezen!
Liefs,
Hihi, dit geeft mij toch weer een duidelijk beeld van het nederlandse onderwijs tegenwoordig!
(heb je dat soort dingen ooit ook aan je klassen geleerd?)
Van allebei een beetje .
Bedankt voor je lieve kaart!
hehe, ben ik toch weer blij dat ik niet de enige ben - al moet ik zeggen dat ik alleen dingen begin te tellen als ik nerveus ben - op de een of andere manier kalmeert het ;-)
volgens mij heeft iedereen wel één of andere tic....de een met rekenen en de ander gaat misschien alleen op witte lijntjes lopen of 10 keer handen wassen of neus ophalen...noem maar op!
Lol! Wat grappig! Jij krijgt in ieder geval voldoende hersengymnastiek zeg! En wat kun je dan goed rekenen!
Ik heb genoten van deze post.
Marco en ik keken even verbaasd: Dat is toch allemaal heel normaal wat jij hier beschrijft!!!? Niet? Ja, we hebben laatst vastgesteld dat niet alle mensen tijdens het fietsen tellen, rekenen enz (toen ik nog een kind was leerde ik zo bij tijdens het trappen op de fiets de tafels: 7, 14,21,28,35...). Ik lees een boek precies zo als jij en ik weet ook precies hoeveel tegeltjes er in de badkamer (en in vreemde badkamers) zitten. En in de kerk telde ik ook al eens de gebreide rijtjes va de trui van de dame die voor mij zat.....pssssstttttt
Hmm, ik heb dus zulke berekenende lezertjes thuis! Ze kunnen geen boek in handen krijgen dat ze moeten (let op; MOETEN)lezen voor school of ze tellen de bladzijden, lege bladen, eventuele plaatjes enz... Alsof ze een aantal bladzijden de cel in moeten haha! Nee, dan hun moeder, die telde altijd de kauwgom op straat en leest alles van achter naar voor. Of als ze muziekjes hoort dan analyseert ze dat in haar hoofd in stukjes en tellen..zodat ze ieder liedje na twee of drie keer in haar hoofd heeft zitten (zelfs rap, mijn kinderen pronken met mij op school haha!).
En dan te bedenken dat ik met twee jaar rekenachterstand van de basisschool kwam en geen wiskunde kan..maar wel weet hoeveel stof je precies nodig hebt voor een naaiproject (rrraaarrr zijn we allemaal ben ik bang!)
Succes met het lezen van de commentaren..hoeveel zijn het er ondertussen?
Groetjes!
Een reactie posten