Kunstpol zei de eerste jaren van zijn leven bar weinig. Hij was zo doof als een kwartel en toen we dat eenmaal door hadden, moest de KNO-arts er om de klipklap weer nieuwe buisjes inzetten. Parapol kletste ons toen nog de oren van het hoofd, dus de zwijgzaamheid van Kunstpol was eigenlijk een verademing.
Toen ie eenmaal begon te praten was het hek snel van de dam. Hij zei, net als elke peuter, de grappigste dingen. Eén voorbeeld: hij zag de wc-pot met daarin een plasje en een stukje toiletpapier, en zei: 'Ah, heb je d'r een papiertje om gedaan?'
Maar bij die taalontwikkeling van Kunstpol speelden/spelen wel drie problemen:
1. Aan passieve woordenschat geen gebrek, maar om dan actief de juiste woorden te vinden was en is nog steeds wel eens een probleem. Gisteren zei hij, toen hij iets wilde aanreiken: 'Je moet het wel meteen aangeven, hoor!' Dat wij daar dan moeilijk over doen, snaptie niet. 'Je begríjpt toch wel dat ik aanpákken bedoelde? Nou dan!'
Over dit woordvindingsprobleem heb ik overigens al eens eerder een blogje geschreven.
2. En nétjes praten. Dus in het juiste geval hij of zij gebruiken, of een sterke werkwoordsvorm waar dat hoort, en niet waar dat niet hoort.
3. Met mate praten. Inderdaad, het hek is danig van de dam. Kunstpol kwekt aan één stuk door, als je hem niet stopt...
Doe je gezellig samen de afwas, krijg je een spervuur van dit soort van-de-hak-op-de-takopmerkingen en -vragen:
- weet je hoe ze in Vietnam tijdens de oorlog martelden?
- in Pompeii kun je zelfs zien hoe, toen die vulkaan, de Vesuviofzo uitbarstte, de mensen keken. Ze hadden van die rare monden. Een beetje in zo'n Griekse stand. (Duwt bovenlip richting neus.)
- Wat bedoelen ze met barbecue als mr. Bean (in de rol van rondleider in de hel) zegt: 'Adolf, ik maak dit even af, ik zie je straks bij de barbecue.'?
- Was die Franse vrouw die toen zei dat het volk dan maar cake moest eten, was dat bij de revolutie en dat soort gedoe?
- Mijn biologiedocent heeft ook een welnessding. Dat ze mensen opknapt enzo.
- etc. etc.
Ach. Hij blijft verrassend en origineel. Maar een uit-knopje zou af en toe wel handig zijn.
2 opmerkingen:
Ik was je verhaal aan het lezen en dacht: "Die is vast ook dyslectisch! En ja! Ik heb mijn hele elven kinderen met taalproblemen behandeld en taalproblemen na middenoorproblemen zijn een berucht fenomeen. Niet alleen missen ze cruciale informatie doordat ze in een gevoelige periode de taal niet horen, maar middenoorproblemen zorgen ook voor evenwichtproblemen en die zijn verbonden met de TAALontwikkeling, niet met de ontwikkeling van het spreken. Hij heeft de hele range, woordvindingsproblemen associaties met andere uitdrukkingen (stokstijf-staartjes) en ook het praten om het onderwerp heen zonder dat hij snel en efficiënt tot de kern kan komen. Ook problemen met tijd en ruimte horen bij een onderliggend evenwicht 'probleem' Als je wilt kun je me er over mailen, ik zal mijn emailadres bij het tekenen zetten.
Oh hij maakt wel geweldige zinnen hoor!
Maar uh...kon je op alle vragen antwoorden geven?
Een reactie posten