Verder is het allemaal heel erg balen, hoor. 'k Ben sinds twee weken helemaal gestopt met werken, want het ging allemaal niet meer en dat doet heel veel met je. Maar ik zie gelukkig, door de ellende heen, ook alweer wat lichtpuntjes, wat ruimte, wat openingetjes. Ik mag echt even rust en afstand nemen en dat zal me heus goed gaan doen en hopelijk ook structureel wat opleveren.
Maar.... Ik ga dus relaxen... Dus niet willen kunnen jongleren met zestien ballen, zelfs geen zeep maken, proberen te vliegen en dus neerstorten, twee keer per week me gék fysiotherapieën, twintig kilometer binnen een uur willen kunnen fietsen, 26,3 kilo willen afvallen binnen vier maanden of zo, de Nijmeegse vierdaagse willen lopen, acuut nu meteen, nee, gisteren natuurlijk, ál mijn grenzen kennen, duidelijk aangeven en respecteren. En meer van dat soort doelen die je jezelf, soms onbewust, kunt stellen!
11 opmerkingen:
Lief medemens,
Een dutje doe ik al 43 jaren. Mijn dag in stukjes delen, dan kun je over de dag verdeeld veel meer.
En je doelen? Wat doen we ons zelf aan! De meest kritische mens over ons eigen persoontje zijn we zelf.
Al snap ik best dat je in de spiegel moet kijken; wat kan ik nog, dat dat best confronterend is.
In dit proces wens ik je sterkte.
Ik noem het altijd; niet ieder wordt fluitend tachtig en kan nog alles. Deze week naar de Publieksacademie van het RUG/UMCG geweest. Het ging over Parkinson. De jongste patient telt 16 jaren!
Zoiets zet je wel direct met twee voetjes op de grond en maakt me nederig met mijn eigen klachten.
Voor nu;
Hartelijke groet en tot laters
Gerrie
Sterkte lieverd............lieve groetjes van ons.....
Succes met relaxen en rustig aan doen (= soms best moeilijk)!
Groetjes Sas
P.S. ik doe ook al jaaaaaren een middagdutje, omdat ik 't anders niet trek zo'n hele dag ... echt een aanrader hoor!
Heftig hoor....heel veel sterkte. En een middagsdutje? Ik kan niet zonder!Al zijn het maar 20 minuten, heerlijk!
Lieve Lydia, veel sterkte en de moed erin houden he, nu mag je even echt niks doen.. neem de tijd en dat dat soms heel naar voelt dat mag ook.
"Denk" aan jullie Marjan Krijger
Noodgedwongen een nieuwe balans vinden omdat je lijf niet meer wil is hartstikke moeilijk.
Vaak ook omdat je koppetje nog wel van alles wil.
Ik vind je heel dapper.
lieve groet,
Corrie.
*Knuffel voor je!*
Sjonge, dat zal best even slikken zijn en wennen, maar hopelijk doet het je goed en kom je weer een beetje tot rust. Sterkte!
Ik wens je ook veel moed en vindingrijkheid toe om een nieuw levensritme te vinden.
O, een middagdutje, heerlijk en onmisbaar. Bij mij kan het zomaar 3 uur duren, dat noem je geen dutje meer. Maar het mag gewoon, nee, het moet zelfs. Heerlijk en vreselijk. Want wat had ik die 3 uur graag anders besteed. Sterkte met revalideren, vond ik erg confronterend.
Liefs.
Hoi Lydia,
Laaaanggg geleden dat ik op je blog heb gekeken. Werrk, reizen, huishouden, etc etc en de tijd vliegt om... Maar goed, ik had wel ergens opgepikt dat je was gestopt met werken. Balen! Het moet wel even wennen zijn om je draai te vinden? Maar je hebt vast gelijk dat het je goed zal gaan doen. Middagdutjes zijn in elk geval een goed idee! Heel veel sterkte ermee, en ik hoop je binnenkort weer eens te spreken, digitaal of live. Ik denk aan je! Groetjes, Marije T.
Een reactie posten