Criminele harp - inleiding

Een paar jaar geleden wilde ik graag een nieuw harpje kopen. Ik had een oud, schattig, maar primitief harpje. Hoewel we het goed gehad hadden samen, was ik op hem uitgekeken, maar vooral uitgehoord. Hoewel het een stemmig ding was, was ie niet meer te stemmen. Zo vals als een kraai was ie, eigenlijk. Dat werd zelfs ik ontstemd van.
Op Marktplaats stond regelmatig wat moois te koop, maar meestal was dat te duur of te snel weg. In harpjesland is van alles te koop, maar vooral veel Japans fabriekwerk of protserige kitschtoestellen. En van dat Japanse en dat protserige moet ik niet veel hebben.
Ik ben ook geen typisch rijk Goois meisje dat dolgjaag op haaj hajp speelt.
Ik draag er ook niet van die glimjurken bij, noch kijk ik smachtend, liefdevol en/of teergevoelig uit mijn ogen bij het spelen van allerlei liefelijke melodieën.
Ook ben ik niet zo'n antroposofisch langharig elfje, met gebatikt en/of gemacrameed gewaad aan, dat wat halfbakken minimalistische accoorden aanslaat waar je heel rustig en kalm van wordt. Of waarbij je in slaap valt, dat kan ook.
Ik ben gewoon Purperpolletje en ik doe maar wat op dat ding. En dat vind ik nog leuk en soms mooi ook. De Polletjes vinden dat overigens niet. Maar dat mag de pret niet drukken.

Ik wilde graag een goede harp, die voor de verandering weer goed stembaar was, niet te groot, niet te klein, niet te fabriekerig, niet te protserig, met een behoorlijk aantal snaren en nog wat van die meer specialistische criteria.
En precies zo'n harp stond opeens, uit het niets, te koop op Marktplaats. Weinig tekst erbij, maar prachtige foto's van een harp in een romantisch Zuid-Frans landschapje, mooi hout, goed merk, wel 38 snaren, robuust maar niet grof, aan alle meer specialistische criteria voldeed ie en dat alles voor een onwaarschijnlijk lage prijs. In de winkel kost ie nieuw al gauw €2500, hier amper een jaartje oud voor €900,-. Harpen devalueren niet snel in prijs. Echt een koopje dus.
Ik bood subiet de vraagprijs. Zonder overleg met Grote Pol, maar die zou ik in alle harmonie wel weten te overtuigen. Desnoods speelde ik gelijk David een rustgevende psalm voor deze man, als hij in ziedende woede of gekte zou gaan uitbarsten.
Deze harp was het helemaal en ik moest en zou 'm hebben.

En meteen kreeg ik een mailtje van de Lelystadse verkoper en begon een spannend avontuur...

Wordt vervolgd.