Mijn moeder is helemaal vol van de kredietcrisis.
Ze telt de auto's die door de straat rijden. Minder auto's is een teken aan de wand... Ze informeert bezorgd bij Kleindochter of het nog wel net zo druk is in de HEMA waar ze werkt als vroeger. En foldersbezorger Puberpol vroeg ze of er nu meer Nee/Nee-stickers op de brievenbussen zitten: ook een bewijs van minder koopkracht.
't Is ook echt een zakenvrouw met dollartekens in haar ogen. Op geld, status en goederen belust. Altijd al geweest. Vreselijk, zo'n moeder. Vroeger al moest zij altijd overal onderhandelen over de prijs, Dagobert Duck was er niets bij. Elk dubbeltje werd drie keer omgedraaid voor het weer in haar portemonnee werd gestopt.
In deze moderne tijd zit ze hele dagen achter de computer te jagen op lucratieve handeltjes, winstgevende opties en effecten en houdt ze de beursgang in A'dam, Tokio en New York nauwlettend in de gaten. Op feestjes, van Grote Pol bijvoorbeeld, kan ze bijna over niets anders dan de economische crisis praten.
Erg hè? Mijn vader zit echt met z'n handen in het haar... Of wat daar nog van over is.
Zou het ooit nog goed komen???
Zou ze me nog wel aardig vinden na dit onzinblogje? (met enkele kernen van waarheid... maar welke???)
3 opmerkingen:
Hahahaha, had ik nou niet verwacht van jouw moeder, maar ik 'ken' 'r dan ook alleen maar van gezicht, zeg maar ;o))
Grinnikend heb ik je blogje gelezen.
Ja hoor helemaal je moeder........een echte beursdiva!
Maar ja, ze wonen nu dan ook wel echt op stand.
En je vader lijdt zichtbaar;-)
Maar ze zal je vast nog wel aardig vinden, als de lieve vrouw zoals ik haar ken.
Hoi Lydia,
Het blote voetenpad is niet langer dan een 2,5 kilometer. Je kunt terug via dezelfde weg of via de dijk (ook ongeveer 2,5 kilometer). Je kunt de route verlengen door het laarzenpad te lopen (verschillende routes, de kortste is 2,2 km. en de langste 9,0 km.). Ben benieuwd of de overige Polletjes te porren zijn!
Een reactie posten