Ik ben niet zo uniek als ik dacht, zie ik. Als je wilt blijven geloven dat je uniek bent, moet je niet allerlei blogs gaan lezen.
Her en der in de blogosphere zie ik logjes opduiken over haakprojectjes en ik zit ook weer middenin een haakmanie. Ik moet namelijk ook zo'n deken van allemaal gehaakte vierkantjes in de bontste kleuren die je je maar kunt indenken. Ik wijd er dus ook maar een berichtje aan, want anders voelt het ook weer zo stiekem, snapt u? Als ik dan met sint-juttemis opgewekt blog dat m'n project eindelijk af is en met foto's kom, denkt iedereen: 'NAH! Zegt ze dat nu pas! Die gekke Purperpol, die doet ook alles maar heimelijk en in 't geniep.'
Neuh, dat wil ík niet op mijn geweten hebben.
Goed. Zo'n deken van granny's. Dat schiet dus niet erg op. Ik heb 'al' 62 vierkantjes gehaakt. Allemaal van oude restjes wol en katoen enzo. Dus allemaal in een ander formaat (dat moet ik uiteindelijk ook weer recht zien te breien...). In kleurtjes die met z'n tweeën vreselijk vloeken, maar samen met 34 andere kleurtjes toch weer helemaal tof zijn. Vind ik persoonlijk, dan. Dus.
Eergisteren in een of ander vies tweedehands zaakje, nee, echt, dit was een vieze stinkwinkel vol vette fonduepannetjes, boeken vol snotjes en smoezelige plooirokken, vond ik een bak vol restjes garens waar m'n hartje nog wat sneller van ging kloppen. Ik kocht er met dichtgeknepen neus drie bolletjes bij. Dus nu haak ik nog even verder met m'n maiseidooiergeel, m'n poepbruin en m'n verdordmosgroen voor bij elkaar 50 cent.
En heus, het wordt mooi. Maar het is nog lang niet af. Nog lange niet, nog lange niet.
Weet u waar ik dan zo stiekem en in het geniep van droom? Nee, dat weet u niet.
Dat kan namelijk helemaal niet. Domme vraag.
Het is ook eigenlijk te gek voor woorden. Maar u wilt het weten, hè? Nou. Riemen vast.
Komt ie: dat mijn kleindochtertjes het allerallermooiste vierkantje opzoeken, telkens weer als ze bij opa en oma op visite komen. Die ene met roze én oranje én goud. En dat mijn kleinzonen telkens weer kijken of er echt niet twee precies hetzelfde zijn.
In elk geval bent u alvast op de hoogte: met sint-juttemis blogt Purperpolletje over haar superdepupere dekentje. Kunt u preventief een zonnebril opzetten.
21 opmerkingen:
wauw....wat mooi!
dàt lijkt me helemaal het einde dat je kleinkids steeds weer op zoek gaan naar dat ene mooie vierkantje!
ik hoop ooit ook nog eens zo'n deken te maken.....maar eerst maar eens een pannelap en daar doe ik al weken over...losse,vasten,stokje.......
Mijn oma haakte iedere winter een sprei ....
Ha, nog een meerjarenplan. Leuk! En weet je, jouw droom, dat is precies mijn droom :o)
Welkom in het grote haak-circuit! Ik droom eigenlijk eerst nog van een lief klein kindje (een van onszelf en dan later eens een kleinkind :D) dat onder mijn dekentje mag liggen. Ben benieuwd naar het eindresultaat.
Wat een leuk project !
Ik hoop alvast dat je hoop uitkomt - succes !
Ik vind dit een leuk logje! En hoop dat je droom uit gaat komen.
Grappig! Wij hadden vroeger allemaal zo'n kakelbont gehaakt sprei! En inderdaad, zoeken naar welke je de mooiste kleuren vond hebben... Droom vooral lekker verder, ondertussen kun je makkelijk haken. Ben benieuwd naar het resultaat! Maar ja, ik zie het al: wachten tot sintjuttemis!
kijk, dat doe ik nou heel anders. ik kondig aan dat ik ook ga haken (geinspireerd door bloggend nederland) maar kom er vervolgens niet aan toe om ook maar naar wol te kijken. film 'how to make an american quilt' gezien? lijkt me nou ook zo'n leuk projectje. maar ja, hè. als een dag nou toch eens 48 uur zou hebben..... ;-) mooi die deken! well done. bij jou is 't eerder st juttemis dan bij mij.....
wat een hele gave deken...........
ohhh ook gij..... t ziet er al leuk en kleurig uit en die dromen erbij vind ik superlief.....
Supermooi! Gaat vast goedkomen met je dromen!
Supermooi! Gaat vast goedkomen met je dromen!
Leuk al die kleurtjes zo!! Ik dénk erover ook eens wat te haken, 'k heb vorige week al katoen op de kerkemarkt gekocht. Nu nog ff de haaknaalden traceren hier in huis en wie weet dan....
Ohhh, leuk joh...retro. Helemaal hip!
Wat leuk joh... Ik lees inderdaad overal over die leuke vierkantjes van grootmoeder. Denk toch dat ik me dan ook maar een keer in de figuurlijke wolmand moet gooien..Misschien flitst er bij mij dan ook binnenkort wel een topic hierover voorbij.
Jouw vierkantjes zien er in ieder geval supergezellig en kleurrijk uit!
HAHAHAHAHA!!!! DAT noem ik nou nog eens toekomstgericht denken! Ontzettende optimist ben jij zeg! Kleinkinderen!! Meer zeg ik niet......
Ik vind je bij voorbaat al een kanjer! Dat je er überhaupt aan begint...! Ongekend!! Echt, voor mij kan je niet meer kapot. (of ie nu af komt of niet... ;-) Hihihi)
Nah, al 62 vierkantjes.....en dat zeg je nu pas! (knipoogpoppetje)
Ik droom ook al jaren van zo'n deken. Zo'n deken kopen bij de kringloop, losknippen en zelf weer in elkaar zetten lijkt me voor mij een beter plan. Waarom maak je niet een soort van kettingbrief? Dan hoef je er maar 5 zelf te haken en krijg je er (als alles goed gaat) wel 30 terug. Maar ja dat bedenk ik weer als luiaard. Je gaat gewoon bij iedereen op visite waarvan je weet dat ze zo'n deken maakt, je schrijft van tevoren een briefje met zoiets als: sorry ik kon het niet laten ik heb er een meegenomen, verruilt op een onbewaakt ogenblik een briefje voor een vierkantje en je hebt er weer een. Of is dat slecht? Pfffff lastig hoor zo'n deken haken!
Wat mooi (vierkantjes en droom)! Enne, die dromen komen best vaak uit he! Mijn moeder wilde ook ooit nog eens oma worden...
Fijn, om zo met kleuren bezig te zijn!
Het diot me denken aan dat dekbed overtrek, maakten we samen van allerlei restjes katoen, aan elkaar genaaid,heb jij dat nu?
Het is wel lang geleden.,het zal wel versleten zijn
Maomi
Het word gewoon supermooi!
Een reactie posten