Uitgelezen 2019

dinsdag 29 maart 2011

Echo

Vanmorgen moest ik voor een echo naar het ziekenhuis. Nuchter. Ook dat nog. Zelfs m'n dagelijkse portie pillen mocht ik niet slikken. Nou. Moet je net mij hebben. Ik word pas een beetje leuk als ik m'n pillen binnen heb. Én m'n ontbijtje.
'Bent u wel nuchter?' vroegen ze vanmorgen bij de balie. 'Letterlijk en figuurlijk,' antwoordde ik vlot. Maar dat antwoord had ik gerepeteerd toen ik nog niet nuchter was, anders had ik dus niet zo leuk uit de hoek kunnen komen.
Op de echo-afdeling werkt een hele knappe man (echomacho), dat wist ik nog van de vorige keer. Ik had dus extra goed m'n best gedaan een kilootje af te vallen. (Lippenstift doe ik nooit op en ik heb al een man, dus de make-up liet ik ook deze keer maar achterwege. Dat u niet denkt dat ik een mannenverleidster ben. Nee, zeg. Ik wilde gewoon niet voortdurend m'n buik zo extreem in moeten houden bij een man. Bij een vrouw maakte het me om d'een of d'andere reden minder uit. Dacht ik.)
Ik werd opgehaald door een echomevrouw. Eerste tegenvaller. Ze was ook nog mooi en slank. Dat maakte het nog wat extra zuur. Dan krijg je toch het idee dat je minimaal tien kilootjes extra had moeten afvallen.

De echomevrouw was poepchagrijnig. Tweede tegenvaller. Ze moest niet eens lachen om mijn zorgvuldig ingestudeerde grapje over nuchterheid, dat ik nog eens herhaalde. Een goede grap mag je namelijk best nog eens maken.

Grote Pol had speciaal m'n roze behaatje nog gewassen, maar ook die moest uit. Derde tegenvaller.

Ik moest maar even gaan liggen, met m'n armen boven m'n hoofd. Prima, als je je oksels van tevoren fris geschoren hebt. Maar dat was ik even vergeten. (Ik had alleen maar aan m'n benen gedacht, maar m'n broek moest aanblijven. Gelukkig maar, want eerlijk gezegd heb ik ook m'n benen nog niet onder handen genomen, ik had er alleen maar aan gedacht. Denken en doen is twee.) Vierde tegenvaller. Maar het viel ook wel weer een klein beetje mee, want ik had wel m'n lekkerste deodorant gebruikt. Iets passioneels. Dat hielp trouwens niet tegen de echomevrouw, die bleef net zo chagrijnig.

Toen moest ik voortdurend inademen en elke keer heelheel lang diezelfde adem vasthouden. Ze deed het er gewoon om, denk ik. Want als ik inadem krijg ik een bolle buik. Een nóg bollere buik, bedoel ik. En toen moest ik zelfs ook nog een paar keer inademen én een bolle buik maken. Ze had zeker nog nooit een luchtballon gezien.
En mensen, even tussendoor, hoe lang kun je van iemand vragen de adem vast te houden? Is twee minuten wel reëel? Dat kun je toch niet van iemand verlangen? En dan ook nog keihard met dat echoding porren. Nou, dan stokt je adem vanzelf wel. Of zat ze telkens mijn vetschort weg te duwen?
Ze echoode m'n maag, m'n lever, m'n milt en noem alle organen in die regio maar op. Ze had er plezier in, volgens mij, want in plaats van alleen de bovenbuik deed ze ook nog al m'n darmen (twaalf meter, toch?), m'n eierstokken, m'n baarmoeder en blaas en weet ik veel wat ik nog vergeten ben. Appendix, eilandjes van Langerhans en nog minimalistischer onderdelen. Ik kreeg er een zuurstofgebrek van.
M'n longen deed ze overigens niet. Anders was ze vast wel geschrokken van alle acuut afstervende longblaasjes. Stiekem ademde ik licht in en uit, maar dat had ze meteen door: 'Adem vásthouden!' Nou ja. Ze wilde waarschijnlijk ook nog de sterretjes echograferen die ik zag. Maar ha, dat kan een echo-apparaat dan weer niet.

Na ruim een kwartier porren en duwen en ettelijke nijpende ademtekorten had ze nog niets bijzonders gevonden, dat was de eerste en enige meevaller. En toen mocht ik de gel heel snel even afvegen met een handdoekie, want ik moest opeens weg. Ze duwde me bijna in het kleedhokkie. Ik zit nóg onder de klodders. Maar gelukkig maakt die gel geen vlekken op mijn  roze behaatje.

16 opmerkingen:

Diana zei

Whoehaaaa.... sorry meid, ik lach je niet uit, maar wat heb je dit heerlijk beschreven!!!

Anoniem zei

Arme Purperpol, en dat allemaal op de nuchtere maag ;-). Daarna heb je toch wel uitgebreid ontbeten, niet! Zul je zienn, als je niet je roze behaatje had gedragen, maar een afgewassen, ouwetje (zoals ik die in ieder geval te kust en te keur heb), dan had je 'm mogen aanhouden en was het hoogst waarschijnlijk een knapperd geweest die je geholpen had! Maar ... fijne meevaller, dat er niets te zien was!

wilma zei

NEE,ik wilde je bijna even vragen in welk ziekenhuis je geweest bent,maar ik had ook zo'n XX.tante. Yak.
fij dat er niets te zien was.
Wilma

Karien zei

Toen je dit blogje schreef had je inmiddels vast al ontbeten. En geluncht. En misschien zelfs al gedineerd. Want je spraakwater is weer lekker op gang gekomen.
Maarrr... je dacht toch zeker niet dat zo'n echografiste dat grapje over nuchter zijn nog nooit eerder had gehoord? ...:-)

...C o w R o a d... zei

Bedankt voor Uw leuke reactie Mevrouw Purperpol! ;-)
Kom maar eventjes naar Seattle gevlogen en dan kan ik kijken wat ik voor je kan doen betreffe de jurk...
Groeten!
Marjan

baasbraal zei

Sorry dat ik zit te schateren hier. Ik krijg de neiging om dat chagrijnig stuk vreten (hoe DURFT ze niet om een grap van jou te lachen) de kieteldood te geven.... Misschien kon ze het niet hebben dat er niets maar dan ook niets te zien was.

wilmi zei

bah zeg.
echomevrouwen zijn volgens mij altijd poepsjagerijnig.
En dan heb je ze nog niet eens nuchter gezien
kan je nagaan..

Roelien zei

Goed mijn koffie heb ik zojuist uitgeproest over het toetsenbord, ik ga even een doekje halen...

ChoCho zei

Jammer dat het zo moest - ik ken het type, jammer genoeg ...

marion zei

ik heb een hekel aan dit soort verpleegsters.......
probeer vandaag maar weer op adem te komen........

Jet zei

Je hebt het geweldig beschreven en ik moest er hard om lachen maar aan de andere kant is het helemaal niet verkeerd om dit bij de desbetreffende röntgenafdeling in de leveren omdat ik het altijd té zot voor woorden vind dat mensen in het ziekenhuis zo chagerijnig met patienten om durven te gaan. Ik schaam me er bijna voor dat die vrouw mijn collega had kunnen zijn. Dit soort blogjes laten weer eens de kant van de patient zien en dat kan niet vaak genoeg!

Karien zei

Gelukkig ben ik altijd zwanger als ik een echo krijg, dan hoef ik me geen zorgen t emaken over die dikke buik...
Verder alles wel goed? Ik heb me iig vemaakt met lezen.

nicolette zei

Grrr... dit soort dames moesten ze weren in ziekenhuizen.
Daar wil je toch alleen maar met fluwelen handschoenen behandeld worden.
Tja, misschien had zij wel een héééle beroerde nacht, ruzie met haar haar man en/of pubers, lekke band, aan het worstelen met kilo's? Er moet toch iets zijn? Maar dan moet ze natuurlijk nog wel gewoon ENORM VRIENDELIJK tegen jou doen. Alles oké inmiddels?

Gwennie zei

Allemensen... je bent hierna toch wel heerlijk uitgebreid ergens wezen ontbijten hoop ik?? Ik ben een slechte hoor, 's morgens.... Niet dat ik een ochtendhumeur heb (welnee!!), je moet me gewoon even met rust laten. Tot een uurtje of 10... Dat kan toch wel??

Mrs. T. zei

Nou ja zeg, hoe komt het toch dat ik deze berichtjes nu pas doorkrijg. Dit is gewoon alweer oud nieuws. Feitelijk. Gossie, het viel dus niet mee. maar gelukkig hebben ze je gevoel voor humor er niet uitgeechood! ;-)

Juud zei

ja wat heb je zeker alles leuk beschreven, ik zie die kop van dat mens zo voor me hahhahahaah