En toen haddik hem de beer gehakt

Geen enkele gêne voelde de doorrookte vrachtwagenchauffeur in de wachtkamer bij de ARBO-Unie. Hij zat te wachten om gekeurd te worden en doodde de tijd door zijn verhalen luidkeels de ruimte in te schallen. En de andere wachtenden mochten, of liever: móesten luisteren (want dit geluid viel niet te negeren). En wat genoten we ervan. Ik laat u even meegenieten:

'Ik mot straks ook voor de keuring

en dah vinnik toch zo'n geldgedoe

want je mot het wel mooi voorschietuh

en weet je wat zo'n papiertjuh kos

ik rij al vijfentwintig jaar dus wah wil je dan

effe bloeddruk gewicht en alles

dat kos dan zoveel uuro

ja ze motte d'r ook van levuh denk ik

en toen most ik voor de curresus Het Nieuwe Rijduh

nou dah is ook wah

dah kos vijfhonderd uuro de man en ik had het om hallef elf al gezien

want ik rij gewoon harstikke netjes

dus ik dee het effe extra netjes weet je wel met dah mannetje naast me in de kabien

- maar ik had het zweet wel lekker onder de oksels klotsen -

en toen wou ik weg pakte me tassie alvast in

maar dat mocht niet want d'r zou nog controle kunnuh kommuh

en dan zouwe ze d'r geld niet krijgen

en toen vroeg ik wat dat nou doet dah nieuwe rijden

en toen zeie ze dah het een liter diesel de honderd kilometer doet

nou vraag ik je een liter de honderd kilometer

en zo'n curresus kos dus zo al vijfhonderd uuro

en zal ik nie weten hoe ik moe rijuh

nou dus dah vertelde ik nog maar es effe

dus toen haddik hem de beer gehakt.'

En hij herhaalde het nog een keer met nog meer klemtoon, zodat hij zeker wist dat we het allemaal gehoord hadden:

'En toen haddik hem de beer ech wel effe lekker gehakt.'

En nu, beste mensen, heb ik u nodig: wie kan me effe uitlegguh hoe je hem een beer hakt?