Status - deel 2 Vuile vaat

U verwacht hier nu natuurlijk, na mijn berichtje van gisteren, weer heel mooie gedachten over status.
Over het verschil tussen iets hebben of iemand zijn.
Over de ontwikkeling van het zelfbesef bij kinderen en hoe ook die ontwikkeling naar een bepaalde status te maken heeft met de rijpheid en volwassenheid van een kind. 'Ik ga bij Wouter spelen, WANT hij heeft een playstation.' 'Ik ben Lieke, ik ben negen jaar en de kinderen uit mijn klas vinden mij altijd aardig.'
En dat daar weer mooie linken met volwassenen te leggen zijn. Dat er volwassenen zijn die alleen maar reppen over wat ze hebben en niet over wie ze zijn. Dat dat vaak ook precies blootlegt waar het deze mensen nog aan ontbreekt.

Ach. Wie weet werk ik de bovenstaande flarden nog wel een keer wat beter uit, maar ik denk dat u me wel begrijpt.

Ik vertelde de Polletjes gisteren aan tafel over mijn plantenschermperiode en vroeg hen wat zij nu nog graag zouden willen hebben, omdat ze vinden dat het er eigenlijk wel bijhoort, zo in het Leven.
Nou. Ik kan u vertellen dat de Polletjes nog in een foetale ontwikkelingsfase zitten wat zelfbesef en morele ontwikkeling betreft.
Ik verwachtte natuurlijk hoogstaande antwoorden van mijn wonderkinderen: 'Wij hoeven niets te hebben, want wij zijn tevreden met wat er is. En we hebben elkaar toch?'
Of: 'Ach, hadden wij alles, maar hadden wij de liefde niet, dan waren wij schallend koper of een rinkelend cymbaal.'

Maar nee.
Ze wilden nóg een Wii. En een Playstation 2 en 3 en ook nog 4, geloof ik. En een afwasmachine. Ze wisten al precies waar die moest komen. Ik bromde iets over nooit meer vuile vaat op het aanrecht. Dat had ik niet moeten doen. Want het was voor hen een breekpunt. Hah. Geen moeilijke vragen meer, gauw iets onzinnigs over je moeder gaan kakelen - want misschien, heel misschien hoor, voelden ze best aan dat hun antwoorden mij teleurstelden. Ze scholden me liefdevol uit voor 'vuile vaat' en knuffelden me tegelijkertijd plat.
En nu heet ik dus in huiselijke kring Vuile Vaat. Da's nog 's wat anders dan broos vaatwerk.
Omdat ik over plantenschermen begon.

Ach. Het had zo mooi kunnen zijn.