Surprises en dat ook nog leuk vinden

Elk jaar trappen we er weer in. Niet in de hondenpoep, dat doen wij Pollen nooit. We hadden een tijdje geleden vriendburen en die kinderen van hen trapten elke dag wel in de hondenpoep, en de Polletjes dus echt nooit. Dat was eigenlijk best heel grappig, vonden wij, zeker als we vriendbuuf wéér met hun speciale poepgieter en poepstokje bezig zag tussen de ribbels van hun schoenenzolen. Maar onze vriendburen vonden het niet leuk. Maar dit terzijde.

Waar trappen we dan wel in? In 'gezellig' lootjes trekken dan dus surprises moeten maken. Want dat vinden de Polletjes zo leuk. Dit jaar waren we er vroeg bij, want ik dacht dat dat zou schelen. Niet dus.
Nou ja. Winst is wel dat Kunstpol meteen ijverig begon en dat Parapol op schema ligt. Maar Parapol ligt altijd op schema, als je hem mag geloven. En dat Kunstpol al bijna twee maanden werkt aan zijn surprise, hoeft niet te betekenen dat ie zondag ook echt af is. Want het gaat hier om Kunstpol, wiens zwakste kant plannen is en wiens sterkste kant dromen is. Het kan best zijn dat hij nog in de papiermaché-aanmaakfase zit. Of dat ie twee regels van z'n gedicht af heeft. Of dat ie al een doos heeft die hij e-ven-tu-eel gebruikt zou kunnen gaan gebruiken geworden geworden.

Groot probleem is dat Grote Pol niet handig is. Wel creatief met woorden, dat wel, de mooiste gedichten komen altijd van zijn hand, maar creatief met kurk, dozen, wc-rollen, touwtjes, ballonnen en danoontjebakjes, nee. Dat niet. Integendeel. Gisteren kreeg ik zelfs een mail van hem op mijn werk. Dat er geen enkel grapje of kusje of ander liefs in staat, spreekt boekdelen. Hier was een Man in Grote Nood:

Hoi,



Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik geen surprises kan maken.


Het lukt niet.


Kun je, om mij te redden, een lange nietmachine van school meenemen?


Zonder dat ding gaat het echt niet meer lukken, en met dat ding nog een heel klein beetje.



Wat mij betreft doen we volgend jaar geen surprises meer!


Grote Pol

Ander probleem is dat ik te veel ideeën heb. Inmiddels heb ik er met moeite één uitgekozen, er 25 verworpen en nu moet ikvlugvlug morgen en overmorgen alles assembleren. Maar dat gaat wel lukken. Dat wel. Want ik ben creatief genoeg. Maar leuk is het niet.
Zoveel ideeën hebben, da's ook niet leuk, hoor.

Nee, volgend jaar doen we het niet meer.

Denk ik.