Kerst 2010

Vanmorgen in de kerk vertelde de dominee dat hij in de krant had gelezen dat het in China tegenwoordig helemaal hot is om hondenbont te dragen. Dat deed hem denken aan een berichtje dat hij las op een Amerikaans blog, getiteld: God wears skin.

Dat klinkt wel heel luguber, maar dat lijkt het evangelie wel vaker.

We zijn gewassen door Zijn bloed. Ieks.
Een man gruwelijk vermoord, voor jou en mij. En een symbool van het moordwapen hangen sommige mensen zelfs om hun nek. Jegh.
We moeten sterven om te leven. Gewoon een oproep tot suïcide...
We eten zijn lichaam en drinken zijn bloed. Jakkiebah.
Een koningszoon geboren, in het holst van de nacht, onder een schamel dak, tussen de mest van een os en een ezel, bezocht door een stelletje herders die wellicht aardig crimineel waren, want dat waren herders in die tijd nu eenmaal vaak. Scary.

God wears skin. God is mens geworden en draagt dus mensenhuid. Waarom? Omdat hij zo zielsveel van jou en mij houdt. En dat is niet scary, maar wel unbelievable en fantastic!