Of ik haar een doos vind, vraagt ze me met een klein stemmetje. Ik rijd met haar mee naar een conferentie in een bosrijk gebied. We slaan een hoek om en zo'n honderd meter verderop staat een enorme kastanje, zoiets als deze (al weet ik niet of dit wel een kastanje is, moet ik tot mijn schande bekennen), oogverblindend te pronken in zijn herfstkostuum.
Die boom beleeft in dit seizoen telkens weer zijn ultieme days of glory, al is zo'n jaargetijde in wezen een afvallige en doodse periode. Mooier wordt-ie niet, zelfs niet in de lente als er van die witte kaarsen in verschijnen. We hebben rustig de tijd om 'm goed te bekijken, in te drinken, hem gretig op te nemen met al onze genotsvezels, want er komt net een trein op het kippenlijntje aantuffen en het duurt altijd even voor de spoorbomen weer open mogen.
Maar mijn bijrijdster vindt zichzelf blijkbaar maar een doos. Een muts. Zeker nu ze zelfs hardop durft toe te geven dat ze geniet van deze boom. Ze gunt het zichzelf niet om zoiets mooi te vinden en daar eerlijk voor uit te komen. Koste wat kost wil ze het imago van stoere, onafhankelijke, moderne, sterke vrouw behouden en die mogen niet genieten van mooie kastanjes, denkt ze.
Tja.
Ik volg haar niet. Alhoewel, heel ergens in de verte begrijp ik haar ook weer wel, want ik kan me best aardig in iemand verplaatsen.
Maar het blijft een vreemde gedachtengang.
Ik heb haar uit die nachtmerrie geholpen. Door een sterk betoog te houden over wáre onafhankelijkheid, sterkheid, stoerheid. Hoop ik. Definitief. Hoop ik.Maar het blijft een vreemde gedachtengang.
Tsss... Je bent pas een muts als je jezelf een muts vindt als je van een kastanjeboom geniet. Toch?
6 opmerkingen:
Geniet jij van alles wat jij mooi vindt, waar je ook bent.Dan ben je echt rijk,vooral in de natuur!
Zelf geniet ik van stralende, onschuldige afhankelijke oogjes van een baby.Een wonder toch?
En zo is er zoveel, open je ogen!
Naomi
Purperpol, ik vergat te mailen dat die boom geweldig is,maar hoe is hij over een week?
Een kale boom is ook mooi, als je die vormen van de takken ziet,
al heel gauw zie je knopjes voor de nieuwe tooi.
Waardevol om zo openhartig te praten!
Maomi
Oef, dan zou ik een megamuts zijn, vermoed ik... Ik geniet me altijd gek van zulk soort bomen, of een roze lucht aan het eind van de dag, of de lichtval bij zonsondergang, of eikeltje en kastanjes die liggen te glimmen in de zon... Ik bedoel maar... ;-)
Dan ben ik ook een muts. Ik vind die bomen prachtig!
Echt wel!
Hoe mutsiger hoe beter zou ik zeggen! Niets is zo vermoeiend als denken over hoe iemand anders wel niet over jou zal denken. En daar dan je gedrag op aan willen passen. (doe ik nooit...) Dus geniet van moois om je heen, noem jezelf daarna lekker een muts en lach er hartelijk om!
Een reactie posten