Gouden Hemelbogen?

Grote Broer was jarig en we gingen erheen. Helemaal naar Voorburg in de auto.
De Polletjes hebben een grote afkeer van die enorme Amerikaanse hamburgermultinational, daar zijn ze, op hun leeftijd, uniekst in. Die afkeer is ze met de paplepel ingegoten door Grote Pol, die al zijn bezwaren zeker maandelijks lardeert met bewijzen uit diverse media. Een etentje bij dit bedrijf met de klas van Elias laat hij rustig en moeiteloos aan zijn neus voorbij gaan, Luuk bouwt in zijn werkstuk over New York ook een hoofdstukje in over dit onderwerp (254 vestigingen) en ík probeer hen tevergeefs enige mildheid te leren.
Nu is het door sommigen 'Gouden Hemelbogen' genoemde logo van dit bedrijf op zo'n reis naar het Westen veelvuldig te zien. Borden, restaurants, vrachtwagens, alles wordt op dit teken gescand. Op kilometers afstand ontwaren De Polletjes op hun achterbank het rood en geel al - stoppen acuut met hun smalltalk over kogels en aanverwante artikelen - en beginnen verwoed, kilometers lang, tot er geen glimpje van de Gouden Hemelbogen meer via de achterruit te zien is, schietgeluiden en -gebaren te maken. Daarna hervatten ze nonchalant hun gesprek, precies op het punt waar ze ermee stopten. Nicht P. reed mee en wist niet wat haar overkwam.

Thuis at Nicht P. mee en De Pollen herhaalden deel 1 Samuël 4 voor haar (apocriefe versie): de Israëlieten hadden oorlog met de Filipijnen, er vielen heel veel dooien, de ark van Noach is ook in handen van de Filipijnen gekomen, Pinechas vond de dood en Chof nie. Of Chof toch?
Dat was wel weer een dropje waard.