Nou. Dat is ook zo.
Behalve soms.
En behalve dan mijn twee geliefde zonen. Want die zitten volop in hun tienerjaren en dan schijn je je grenzen te moeten verkennen en je ouders moeten loslaten (en je ouders moeten vooral ook jou loslaten) en je moet leren wie je eigenlijk bent en wat je precies wilt. En dat is allemaal best te doen, als je maar geen 'last' hebt van je broer. Sterker nog. Het is andersom: het leukste aspect van die metamorfose die je in die jaren ondergaat, IS dat je je broer zo af en toe flink tot last bent. Tenminste, zo lijkt het hier weleens.
Gelukkig zijn de broertjes gek op elkaar en doen ze heus veel goeds, maar af en toe puntjepuntjepuntje.
Er blijft altijd wat te lachen, hoor. Bijvoorbeeld:
Kunstpol is dit weekend weg en volgens zorgvuldig opgesteld rooster moet hij op zaterdag altijd afdrogen. Parapol neemt die beurt straks liefdevol over, zonder gezeur. Maar Kunstpol was zich daar gisteren al wel heel bewust van. Voor hij wegging, telde hij de theedoeken in het kastje en schoof een briefje in de theedoek die Parapol vanavond gaat pakken. En weet u wat er op dat briefje staat?
O. Wacht.
Ik maak even een fotootje.
Kijk. Dat bedoel ik.
11 opmerkingen:
Oeps. U ziet nu wel heel duidelijk dat wij nooit onze theedoeken strijken...
ja dat was ook het eerste wat ik dacht, dat je de keukendoeken niet strijkt.
Maar een hele grote troost is dat ik het ook niet doe.
Leuk weekend toe gewenst.
Groetjes Ineke
Hihi, geweldig! FIjn weekend!
Geniaaal. Ongestreken doeken drogen het best toch????
Hahahaha.... ongestreken doeken drogen het best! ;-)
Ik heb hier weer hardop om zitten te lachen!
Wie strijkt er dan ook theedoeken!
nou dat is toch pure liefde voor elkaar!
Hahahaha, humor!
Haha... geweldig! Maarreh nee hoor, stijken doe ik hier ook nauwelijks aan!
Oh, wat een draak!
Een reactie posten