Marketing? Kun je dat eten?

De Polletjes hebben grootse plannen. Ze willen museumdirecteur worden. Het liefst nog ruim voor hun twintigste.
Parapol is het verst gevorderd. Zijn kamer, van zes kubieke meter, herbergt een fraaie collectie. Twee vitrinekasten vol schatten, een plankje hier, kastje daar, maquette her, een schapje der. Compleet met werkplaats in de vensterbank. Het raam mag toch niet open, in verband met de mogelijke toestroom van gulzige motten. Het is een wonder dat hij er nog huiswerk kan maken en kan slapen en ademhalen.
Hij begrijpt werkelijk niet waarom wij zo af en toe hem een halfslachtig halt toeroepen. Een vriend van hem heeft net zo'n klein kamertje dat nog veel voller is. Vol vuur vertelt hij erover: 'Het leek wel op zo'n schuifpuzzeltje; als je ergens wilde komen moest je eerst allemaal andere dingen verzetten!'
Er kan dus nog veel meer bij.
Maar daarvoor is ruimte en geld nodig.
Veel ruimte en nog meer geld.

Daarom besloten de Polletjes, al een halfjaar geleden, hun lego te verkopen. Dat levert heel wat kubieke metertjes op. Als het verkocht is. En dat verkopen valt nog niet mee. Ik geloof dat ze nu vier setjes verkocht hebben. Dat is ongeveer 1,4 kubieke decimeter, schat ik.
De Polletjes hebben namelijk heel veel en creatief met hun lego gespeeld. Het station werd omgetoverd in een uitbouw voor het ninjakasteel en het ninjakasteel werd een militaire basis en de trein werd een Oriënt Express naar de Golfoorlog en de StarWarslego werd een poollandschap waar kernproeven gedaan werden en het indianendorp werd een klein onderdeel van een pretpark waar weer een andere trein rondreed maar dan in een achtbaanversie en de spoorbrug werd een reuzenrad en het gewone kasteel werd een spookgrot en de piratenboot werd een gigaschommelschip en de tankauto werd een onderzeeër en het middeleeuwse kasteel met de strijdwagens en -paarden werd de bunker van Hitler toen hij door de ambulance die was omgebouwd tot tijdmachine in de middeleeuwen werd getorpedeerd.
En toen was werkelijk niets meer heel.

Nu willen ze weer complete, originele sets verkopen. En om dat nu allemaal weer bij elkaar te zoeken is een heidens karwei. Stiekem vinden ze het misschien wel een hemels werkje, want ze doen er heel erg lang over. Het is kruimelwerk wat ze leveren. De grote dingen, daar komen ze echt nog niet aan toe.
Om het ze nog iets gemakkelijker te maken (en omdat ik niet tegen de troep kan), haal ik terloops een vochtig doekje over de bestofte onderdelen, maak scherpe fotootjes en plaats af en toe een advertentie op Marktplaats.
Vanmorgen was er weer een minuscuul setje af. Ik logde in op Parapols account en zag daar zijn gewijzigde verkopersnaam. Niet bepaald aantrekkelijk voor potentiële legoklantjes. Als hij een succesvol handelaar en museumdirecteur wil worden, moet hij toch nog even iets leren van marketing, lijkt me. Een product in de markt zetten, dat doe je weloverwogen en voor een scherpe prijs. Met wervende teksten en een vriendelijke bejegening.

Weet u hoe hij heette (ik mocht het namelijk veranderen)?

BIEDNORMAAL!

Met sint-juttemis zal ik u berichten dat de Polletjes uitverkocht zijn. Spoedig daarna, als Pasen en Pinksteren op een dag vallen, bent u welkom in hun spiksplinternieuwe museum.