Hoofdpijnpillen, kopzorgen en buikpijndossier

Vrijdag berichtte ik over die fijne bloeddrukpil die voor een fikse dosis kopzorgen zorgde. Met de hoofdpijn gaat het iets beter. Gek eigenlijk, ik bedoel dus eigenlijk dat het met mijn hoofd beter gaat en niet met de pijn. Maar dat had u al begrepen, u bent een intelligente lezer.

Nu heb ik weer iets anders om over te mekkeren. Zoals u wellicht weet ben ik op zoek naar nieuw werk. Het hoeft niet veel te zijn, met een uur of tien interessant werk ben ik al blij. Nu dacht ik iets gevonden te hebben. Iets wat op mijn lijf geschreven staat. Vind ik zelf dan. En veel anderen ook. Die anderen zijn niet de minsten, het zijn van die mensen die mij kennen en die het kunnen weten. Ik zou zzp'er worden en dan dyslexiebehandeling gaan geven aan kinderen met ernstige enkelvoudige dyslexie.

Het enige minpuntje was dat ik er een opleidinkje voor moest gaan volgen, helemaal in Tilburg. Da's ver voor een provinciaaltje als ik... Maar ook daar had ik een mouw aan gepast. Ik zou lekker een paar dagen in een B&B verblijven, verlost van de druk(te) van de Polletjes. Mensen, een halve vakantie zou het gaan worden.

Toch had ik er buikpijn van. Die rust, die innerlijke vrede, waar ik de laatste tijd zo blij mee was, die was ganz verschwunden. Vannacht lag ik er weer eens wakker van en hoe vaak ik het achterstevorene Wilhelmus ook zong, het hielp niets. Tellen met ademhalingsoefeningen en al die andere kunstjes die u mij steeds aanraad voor dit soort gelegenheden - het mocht allemaal niet baten. Waarom werd dit dan toch zo'n buikpijn-met-trillende-benendossier?

Na wat bloedstollend spannende telefoontjes vandaag loopt het spoor dood. Ik mág zelfs niet eens die opleiding gaan doen van een meneer die daar de beslissingen neemt, want ik ben 'maar' Master Special Educational Needs Gedragsspecialist. En dat is niet iets met dyslexie. Een  andere meneer die zeg maar mijn opdrachtgever zou gaan worden vond het wél goed, maar blijkbaar denkt die meneer over wel meer dingen wat te gemakkelijk.
Nou. Daar ben ik mooi klaar mee. Maar nu ik dit weet, is mijn buikpijn ook weg. Helemaal vanzelf, zonder pilletje.

Weet u wat ik ga doen? Ik ga m'n bloeddruk maar eens meten. Wedden dat ie goed is?

Hm. Beetje te hoog.