Ik ga op reis en ik neem mee: kwaliteit in plaats van kwantiteit

Deel II in deze zonnige (...) zomerserie gaat over de spullen die vroeger in grote hoeveelheden meegesleept moesten worden, maar nu sterk gerantsoeneerd zijn. Ging het eerder om kwantiteit, nu gaat het om kwaliteit.
(Klik hier voor de eerste aflevering - ongeüpdatete spullen.)

Categorie II: kwaliteit voor kwantiteit

Zes Schone T-shirts per dag voor Kunstpol

Kunstpol was een fervent duimer. Altijd en overal had hij die duim in z'n mond. 24/7.

Stond heel schattig, maar 't was vies. Want hij kwijlde ook gigantisch.

Elke twee uur moest ie een schoon T-shirt, of de hele dag met een slab (geen redelijk alternatief, vind ik).

En, heel pedagogisch, als het warm was: kwijlen op de blote huid.

Op de camping met zandbak tegenover de tent leidde dat tot deze fantastische foto.

Tegenwoordig draagt hij het liefst z'n LuckyLukeshirt een week lang door. En dat gaat ook best, want kwijlen doet hij nooit meer. Slijmen wel.

427 attributen voor strand en zee

Met de kleine Polletjes gingen we jaar in, jaar uit naar Zeeland. In de loop der jaren schaften we ons een heel arsenaal aan strandattributen aan en telkens weer sleepten alles telkens weer mee over die duinovergang heen.  

Schepjes, petjes, strandtentjes, emmertjes, zwembandjes,

duikbrilletjes, vlotjes, bootjes, surfplankjes, visnetjes, vormpjes,

handdoeken, strandlakens, opblaasbanden, vliegers, ballen,

opblaaspompen, zwembroekjes, tentjes en wat al niet.

Op deze foto ziet u Parapol, getooid met supersonische duikbril en eendenvleugeltjes.

Tegenwoordig trekken de Polletjes niet eens meer een aparte zwembroek aan, maar duiken gewoon - hop - in het water met een normale korte broek. Of met een wat zwemachtige broek, maar mét onderbroek eronder. Schijnt normaal te zijn, tegenwoordig. Ook strandlakens en zelfs handdoeken vinden ze overbodig. We nemen geen schepjes, vormpjes en emmertjes meer mee, maar wel een metaaldetector (en een flinke schop).

Een Compleet Vervangend Huis(houden)

Namen we vroeger ons hele huis in de vorm van een joekel van een Tent Met Inhoud mee (u wilt niet weten wat er allemaal op die lijst van Grote Pol stond), tegenwoordig gaan we naar volledig ingerichte huisjes en hoeven we alleen nog maar mijn eigen hoofdkussen mee te nemen....

Dat scheelt. Dat scheelt behoorlijk.

(Maar stiekem vind ik het ook verschrikkelijk saai en veel te gemakkelijk - een échte vakantie is in mijn concept iets met door weer en wind moeilijk doen met primitieve middelen in een zeer beperkte ruimte.)