Onbegrijpelijke uitspraken

Kunstpol kan er wat van. Als hij niets te zeggen heeft, praat hij tóch honderduit. Meestal luister ik dan niet, of met een half oor, want ik krijg er tetterende oren van en wordt horendol. En de meeste uitspraken zijn toch onbegrijpelijk voor gewone stervelingen.

Vandaag luisterde ik dus even wel, en ja hoor: tetterende oren én horendol. Blij dattie even weg is, kan ik weer op adem komen. Het brein van die jongen is echt onnavolgbaar. Om dat te bewijzen twee uitspraken van het afgelopen uur. En nee, er was geen duidelijke contekst waaruit u zou kunnen afleiden wat die jongen eigenlijk bezielde.

- Ik kan als enige hier in huis geen noten lezen en dat wou ik graag zo houden.

- Papa, mag ik m'n naam veranderen? Ja? Dan wil ik graag Foe yong hai heten. Kan dat?

Over twee dagen begint overigens hier op dit onnavolgbare blog het PurperpollenPrijzenParade. Dattuhetevenweet. Of vindt u dit ook onbegrijpelijk? Zaterdag wordt alles duidelijk, contekstueel gezien. Dat beloof ik u.

O ja. Natuurlijk is dit blog niet onnavolgbaar. Hier ergens rechts kunt u mij gaan volgen, als u dat nog niet deed.