Muffe muffins

Al jáááren had ik een muffinvorm in de la onder de oven liggen. Grote Pol ontdekte 'm toen hij de boel overhevelde naar het nieuwe fornuis. 'Wat is dát?' vroeg hij vies, want het ding was enigszins (eufemisme) aangetast door de tijd en het stof dat zich altijd in zo'n la verzamelt. 'Dat is nu een muffinvorm,' doceerde ik. (Sindsdien heeft Grote Pol het in zijn verstrooidheid steeds maar over brownies, maar dit terzijde.)
Dus vorige week toog ik met hernieuwde moed aan het bakken. De eerste en enige keer dat ik muffins had gebakken met die vorm was het hopeloos mislukt. De anti-aanbaklaag was niet zo goed als ik gehoopt had, gewoon invetten bleek achteraf geen luxe.
Maar goed. Vorige week vette ik de vormpjes in dat het een lieve lust was, bakte ik heerlijke bananenmuffins met een kruimeltopping. Ze gingen erin als koek. En ik vroeg mezelf af waarom ik dat nu niet eerder had gedaan. Het enige minpuntje was die tijdrovende rotklus van het invetten.

Gisteren bakte ik weer muffins. Ander recept. Misschien was dat het.

Of misschien was dit chemisch goedje de veroorzaker, dat zou jammer zijn want het werkt als een trein. Of de grotere hoeveelheid bakpoeder. Maar de Muffins smaken MUF! Zelfs de vogels lusten er geen brood van.

Hebben jullie een goed muffinrecept?