Klotszak

Parapol heeft weer iets nieuws gekocht: een camelbak. Dat is een veredelde rugzak waar drie liter water in kan en met een slangetje dat je aan de voorband van de rugzak kunt klikken. En daar kun je dus te allen tijde uit drinken, tijdens het fietsen, of tijdens een militaire missie in de woestijn of de jungle.

Een rugzak waar drie liter water in kan, ik moet er niet aan denken om die steeds op mijn rug te hebben, maar Parapol heeft er geen last van. Hij lurkt de hele dag door lekker aan het rubberen tuutje en ziet er bovendien heel stoer uit. Het helpt hem nog beter te dromen over zijn heldhaftige toekomstige daden als hij marinier is.

En hij heeft opeens veel meer bekijks. Zelfs échte militairen vragen hem zomaar op straat waar hij die klotszak vandaan heeft, want zij hebben nog een gewone gele, hij heeft een woodlanduitvoering. En dat zijn natuurlijk de beste.

Andere belangstellenden zijn vooral geïnteresseerd in de inhoud van de zak. En vragen vervolgens meteen of er ook bier of jenever in kan. Dit zijn meestal mannen van middelbare leeftijd. Met sandalen met witte sportsokken en een buikje. En met een giechelende echtgenote met de Libelle én de Margriet in haar handtas.

Parapol hoopt maar dat hij later niet zo wordt, maar toen hij laatst veteranen van het Korps Mariniers op televisie zag, werd hij toch wat stiller. Al die vroeger zo stoere, sterke mannen hebben nu ook een buikje. Of een bochel. Of een blindenstok. Of net zo'n domme korte broek als Grote Pol. Helemaal verkeerd, dus.

Misschien wordt Parapol nu toch wel gewoon leraar geschiedenis. Met een klotszak. Stukken beter dan een fles whisky, verstopt in de bureaula.