We verhuizen naar een Bounty-eiland

Een van De Polletjes is een onverbeterlijke rommelkont en heel erg van de Franse slag. Die ander is óók erg, maar minder en anders. Die let er tenminste op
dat hij netjes gekleed is,
dat zijn haar goed zit,
dat het tafelkleed op tijd in de was gaat (bij het kleinste vlekje propt hij het gewoon helemaal onderin de wasmand, zodat Grote Pol er met zijn lieve bijziende ogen straal overheen kijkt... raadsel opgelost, dus),
dat hij niet van een bord eet waarop toevallig al wat kruimeltjes lagen
en dat hij niet uit een flesje drinkt dat te dicht bij de groentevoorraad wordt bewaard (=GFT-afval in zijn ogen).
Ranzig vindt ie het allemaal.


Maar die andere Pol hoort éigenlijk thuis op een Bounty-eiland. In zo'n hutje op het strand. Niks geen kamer met spullen die je dan telkens moet opruimen. Niks geen gesjor aan de riem in je broek, omdat die anders afzakt, jezelf élke dag wassen? niet nodig: een frisse duik in de frisse en sprankelende, altijd diepblauwe oceaan is voldoende. Scheelt ook weer denken aan schoon ondergoed enzo. Geen gedoe met schoenen - lekker blote voeten, of slippers - zodat je niet hoeft op te letten dat je voet in de schoen komt en niet op de hiel, zodat de achterkant van je dure schoen binnen een maand een grote gelijkenis vertoont met de accordeon van je moeder. En dat je dan rondloopt met te korte (8/9) broeken met gaten, daar zit dan helemaal niemand mee. Zelfs je moeder niet.
Gewoon het paradijs op aarde. Voor dat ene Polletje dan, hè. Ik gun het hem.
Hij moet asap gewoon verhuizen naar een of ander Bounty-eiland, daar hoort ie thuis. En ik ga met hem mee, want ik kan hem niet missen. Met een flinke voorraad sunblocks. En natuurlijk Grote Pol. En dat andere Polletje.

Maar daar is geen wasmachine. En dropjes? Friet? En frikandellen dan?