Maar... ze hebben prachtige schilderijen gemaakt. Ik plaats binnenkort wat foto's, maar op school was het usb-kabeltje weer eens zoek. Zal wel onderin een wasmand liggen.
En ze hebben hun taaltoets prima gemaakt, werkwoordspelling ging ook best oké en ze smulden van mijn bijbelverhaal. Ik vertelde over Daniël en zijn drie vrienden aan het Babylonische hof. Dat ze niet mee wilden eten van het voedsel wat koning Nebukadnezar hen aanbood, nog lekkerder en beter van kwaliteit dan de producten van het AH-Excellentmerk. Daar moesten de prépubers wel even om lachen. Zo'n grapje tussendoor, dat kan ik dan weer niet laten.
Aansluitend vanavond nog een musicalavond meegemaakt en nu dan eindelijk stilte om me heen. En toen viel mijn oog op (figuurlijk dan, zó erg is het nu ook weer niet met me) de scheurkalender van Parapol. En ik ging even twijfelen aan mijn beroepskeuze. Garfield heeft zijn zaakjes schijnbaar toch wat beter voor mekaar.
Ik ben alleen te moe om het blaadje goed op de foto te krijgen. Jon zegt: 'Ik wou dat ik zo'n baantje had.' Waarop Garfield denkt: 'Sorry, geen vacatures.'Maar als ik erover nadenk, weet ik meteen dat ik niet anders wil dan wat ik nu doe. Maar die prépubers zouden wel een beetje minder mogen zweten en prépuberen.
En nu ga ik gedurende zo'n acht uur proberen te doen wat Garfield hier boven mijn cursor doet.
3 opmerkingen:
heel herkenbaar hoor...
Slapen, slapen, slapen.....!! Welterusten!! ;-)
Een leven zonder uitdaging is ook niks, toch? Maar wel dapper van je!
Liefs, zuster M.
Een reactie posten