Uitgelezen 2019

donderdag 17 november 2011

DE SPRUIT IS UIT!!!!


Vroeger, mensen, vroeger at ik het eten dat mijn moeder kookte. Dat moest wel.
Ik gruwde van de andijvie-, de prei- en de lofsnot (= stukgekookte witlof) die minimaal twee keer per week op tafel stond. Maar ik moest toch netjes mijn bordje leegeten.

Ik beloofde mijzelf dat ik nooit, maar dan ook nevernevernóóitnie zelf zo zou gaan koken.

Eén keer maakte m'n moeder andijvie op z'n Indisch, en dat vond ik lekker. Geroerbakt, zeg maar, en dan met rijst. Zoiets, maar dan zonder taugé, knoflook en rode pepertjes, want dat bestond toen nog niet (bij ons thuis, dan). Dat andijvie ook lékker kon smaken was een openbaring. Maar goed. Dat was één keer en nooit weer.

Mijn moeder kookte ook wel eens lekker, hoor. Met kerst bijvoorbeeld.



kluiven met kerst

Het wrange is dat de Polletjes het eten dat hun oma tegenwoordig voor hen kookt veel en veel lekkerder vinden dan mijn dagelijkse pot op tafel.
Mijn moeder is een stinkerd. Voor hen bakt ze kippenpootjes, kookt ze soepjes en deelt ze koekjes dat het een lieve lust is. De Polletjes dénken nu dat ik vroeger ook zo verwend werd en vinden dat ik me aanstel met mijn spookverhalen over mijn verleden. Op hun beurt gruwen ze weer van mijn pasta's, rijstprutjes en hassiebassies. Doe maar gewoon een AGV'tje, zeggen ze (aardappelen-groente-vlees). Maar ik heb m'n buik vol van AGV'tjes, da's het jammere.


Toch doe ik dat af en toe. Ik wil met de seizoenen eten. Eten wat Neerlands grond schaft. Hartstikke hip tegenwoordig. En wat schaft de grond blijkbaar in november?

Spruitjes. Met stip op 1 in de gruwelijkstegroentelijst van de Pollen.

Helaas.

Ik raapte mijn moed bijeen en kocht dapper een pond. Verstopte het netje in de groentela, waar de Polletjes nevernevernooitnie kijken. Met kriebels in m'n maag kookte ik heimelijk een stamppotje dat elders in den lande, ik noem geen namen, een succes bleek. Iets met een fikse klodder pindakaas, voor de Polletjes wat écht vlees erdoor en bestrooid met pittige kruiden.

Geen succes. Zelfs ikzelf zat bleekjes en kokhalzend m'n spruitjes weg te werken. Maar ik was dan ook al halfziek.

Gisteren heb ik mijzelf en de Polletjes heel plechtig beloofd:

Nooit, maar dan ook nevernevernooitnie kook ik weer de spruitjesstamppot die ik hen voorschotelde. Dit én volgend jaar sowieso komt er geen spruit bij ons op tafel. Daarna zullen we wel weer eens zien.

Ik weet het, ik lok reacties uit van mensen die verschrikkelijk genieten van geroerbakte spruiten, spruitenprutgratin met oudekaas, cashewnoten en knoflook, van gemarineerde spruitjes met spaghetti, gebakken niertjes en hazelnoot en wat al niet.

Laat maar, mensen. Bespaar u de moeite. Het komt er hier niet meer in.

De spruit is UIT!

20 opmerkingen:

Gerd@ zei

De spruit is UIT dat zouden mijn jongens ook graag horen maar dat gaat hier niet gebeuren ... manlief is gek op spruiten gewoon gekookt met op het bord een flinke schep suiker erop ..... en ik ach ik vind ze wel te hachelen .....

Groetsssssss Gerd@

Lies86 zei

Jakjedebakje spruitjes zijn gemaakt om aan varkentjes te voeren en niet om op te eten. Bah bah baaaah

Jet zei

En gelijk heb je! Er zijn tenslotte grenzen wat je je koters voor kunt zetten. Hier worden ze ook niet geserveerd, tenzij ik in een héle goede bui ben en ze alleen voor manlief klaar maak. Maar dat is hooguit 1 x per jaar hoor, maak je geen zorgen. ;-)

merula zei

pffff die lampenkap en de enorme baard van die meneer!!
Ik had me ook voorgenomen om ooit nog eens iets lekker spruiterigs te gaan maken, maar ik durf er nog steeds niet aan te beginnen......

Maaike zei

Hier zijn ze ook niet erg in trek. behalve bij mijn dochter die voor de rest eigelijk niets lust. Gelukkig krijgt ze bijna elke week bij opa en oma als ze daar eet. die zijn er ook gek op. Groetjes Maaike

Jacqueline zei

Jullie weten niet wat lekker is. ;-)

Maar wat ik me afvraag: waarom maak je in vredesnaam een spruitjesstamppot als je al weet dat de hele familie, inclusief jijzelf, van spruitjes gruwt???

Tineke Plooij zei

Spruitjes, dat is echt zo ongeveer het enige dat ik nooit heb leren waarderen.
Andijvie, witlof, spinazie, had ik vroeger moeite mee, maar kan ik nu lekker klaarmaken; voor spruitjes nooit een goed recept ontdek.
Als ik iets krijg voorgeschoteld met spruitjes erin, ik kan ze eten, uit beleefdheid en zo, het gaat, lukt, ik krijg ze naar binnen, maar niet met plezier, en denk dan steeds weer: nee, spruitjes, niets voor mij.

Fien zei

Nou ja inderdaad, ik heb echt razend lekkere spruitjes recepten, maar die hou ik dus voor me, want ik kan heus lezen.
Toch jammer hoor...
;-)

Mrs. T. zei

Hahaha, hier is de spruit gewoon in. Enne, dat van wat je moeder nu doet voor haar kleinkinderen da's zo herkenbaar. Dat doet mijn moeder nu ook richting mijn dochters. Zo oneerlijk!

baasbraal zei

Zeg ik toch gewoon niks......grinnik!

baasbraal zei

Zeg ik toch gewoon niks......grinnik!

DharSon zei

Hier is de spruit helemaal in, zelfs zo in dat we het gister hebben gegeten.
Heerlijk!

Vlijtig Liesje zei

Mijn kinderen vinden bepaalde gerechten van mijn moeder ook veel lekkerder dan van mij…

Spruitjes worden hier goed gegeten, en witlof ook wel mits omwikkeld met ham en kaas.

Inge zei

Heerlijk, spruiten, maar ik ben de enige in dit gezin die er zo over denkt ....

marion zei

nee hartsikke in in dit gezin, net als bietjes

Mevrouw Blommekes zei

Het komt misschien ook wel omdat oma 'oma' is en niet 'mama'. En dat is heeeeeel wat anders!

Juud zei

hier alleen spruiten voor manlief maar ik eet ze echt niet.. leuke foto!

Gwennie zei

Hahaha, ik moet je eerlijk bekennen dat het hier ook niet favoriete kost is, hoor... Zuurkool daarentegen.... *jammie*

Anoniem zei

Spruitjes en gebakken spekjes ... mmm ... maar ik zeg NIETS hoor!

Anoniem zei

Wie is die man met die bril? Wij hebben twee suggesties ; W.L.v.d.R of J.d.K.
En heeft de opname gemaakt?
Maurits