Kunstkenners

De tips die volgden op mijn blogje van zondag waren reuzehandig. Ook voor later, voor mooier weer, voor ooit nog eens. Een aantal voorgestelde steden (Zutphen, Bronkhorst en Arnhem bijv.) kennen we al te goed, maar Amersfoort bleek vandaag een schot in de roos (hulde voor PIKE en Fokelien). Alle vier amuseerden we ons best. Het 'verplichte' blokje kunst/cultuur vonden we in het Mondriaanhuis, waar we ook een expositie over iets moeilijks bezochten. Na mijn vertaling van het moeilijke papier (met zinsneden als: Opposites, constructies van illusie en werkelijkheid / Door middel van kleur en vorm creëert hij complexe sculpturale en architeconische installaties / specifieke constructies zijn illusoir / het cliché van abstract geometrische werken tegenover het cliché van pretparken, dat gaat over 'licht' vermaak), bedachten de Polletjes hun eigen interpretaties bij de hoogstaande kunstuitingen.

Ik amuseerde me zeer. De expositie vond ik zó al mooi, maar met hun commentaar werd het nog veel interessanter. Ik hoop dat u dat ook kunt waarderen: twee korte filmpjes van twee nieuwe, jonge kunsthistorici, stralende sterren aan het firmanent met hun nieuwe licht op de schone kunsten. U zult nog veel van ze horen. Overigens: aan het eind van filmpje 1 hoort u mijn parelende lach... (is dat geen mooie toegift?)

 

Ik zal u niet vermoeien met de overvloedige hoeveelheid theorieën die de Polletjes uitbraakten over het leven en werk van Piet Mondriaan. Wat wellicht wél interessant is, is de compleet nieuwe theorie dat Mondriaan zijn schilderijen als etensbord gebruikte. De maan rechtsboven op dit vroege werk van Piet (± 1908) is duidelijk niet meer dan een goedgemikte klodder mayonaise (zie detailfoto).