Nog zo'n hatseflatsrecept van Purperpol: moussaka

Troosteten vind ik het. Maar niet met Polletjes in de buurt, want dat is geen fijne combinatie. Aubergine én champignons gaan erin en dat is echt te veel van het slechte, volgens Kunstpol. Kunstpol heeft so wie so een groot probleem met spruitjes, aubergines en champignons. Het is allemaal een pot nat bij hem en hij noemt ze steevast dan ook alledrie spruitjes.
Zo eten we wel eens pasta met schijfjes spruitjes, laten courgettes in de ratatouille zich prima combineren met in lange plakken gesneden spruitjes, zijn spruitjes het hoofdbestanddeel van champignonsoep in huize Pollenstein en groeien spruitjes in de herfst in het bos en wonen er kabouters in.
Gelukkig hebben we een oplossing gevonden. Spruitjes in de stamppot kun je behoorlijk onherkenbaar maken en met een lading knoflook, oude kaas, cashewnoten en creme fraiche vinden de Polletjes en ook Grote Pol en ik het ook nog te eten.
Het champignon- en aubergineprobleem was lastiger op te lossen. Daarvoor hebben we nu de zaterdagavond uitgevonden. We schepen de Polletjes af met een diepvriespizza, broodjes hamburger of een lading poffertjes, bonjouren ze dan vrolijk weg naar elders en eten samen ongestoord héle vieze dingen. Zoals moussaka, want soms snák ik naar een echte champignon, gestoofd in een sloot witte wijn. Of andere grotemensendingen waar de Polletjes zich nog lang niet groot genoeg voor voelen. Soms denk ik wel eens dat ze nooit, maar dan ook nóóit, volwassen zullen worden op culinair gebied. Die jongens eten op hun veertigste nog steeds het liefst de goedkoopste diepvriespizza of een frietje waterfiets. Geitenkaas, gerookte zalm, kaasfondue, artisjokken en wat al niet zullen ze nooit proeven. Denk ik.

Maar nu ter zake.
Moussaka á la Purperpolletje, voor twee personen. Of meer. Maar wij vinden dit zo lekker dat het altijd helemaal op komt. En ja, ik weet het, het lijkt vast in niets op de originele moussaka, maar dat kan me helemaal niet schelen. Dat lijkt zo'n prutje dat je maakt met zo'n veel te duur pak van K.norr Wereldkeuken ook niet.

Koop op de markt bij een Turkse meneer een scheepslading champignons, aubergines, paprika's, rode uien, knoflook en ander spul. Olijfjes enzo. Ik word van mijn Turkse meneer altijd heel blij, want hij is erg aardig en ik hoef maar weinig te betalen. Voor de moussaka gebruik ik lang niet alles, dus wat er over blijft gebruik ik de rest van de week wel.

Snijd van zo'n joekel van een aubergine die de Turkse meneer je voor een appel en een ei verkocht plakken of repen, of iets anders creatiefs en bak dat in wat olijfolie. Zet ondertussen wat aardappels op het vuur, of hele goedkope macaroni, want dat gaat straks ook in de ovenschaal.

Snipper twee (rode) uien, en doe alvast twee teentjes knoflook (of meer, of minder) in een knoflookpers.

Haal de aubergine uit de pan, maar doe dan meteen wel 150 gram gehakt (ik gebruik runder-) erin. En de ui en de knoflook. Dat even aanbraden, beetje roeren enzo, u kent dat wel. Zo niet, dan heb ik een uiterst informatieve foto voor u toegevoegd...

 Door dit prutje doe ik dan weer een flinke tomaat, of zo'n half blik gepelde tomaten, ook lekker, ook goed. Of een blikje tomatenpuree als je vergeten bent tomaten te kopen en ook al geen blik gepelde in huis hebt. Kan de beste overkomen.

En een flinke scheut witte wijn. Okee, doe er nog een flinke scheut bij, daar wordt het alleen maar lekkerder van. Dan ook nog een bouillontablet. Ik kies dit keer voor bospaddenstoelen, maar dat kan ook gerust wat anders zijn, hoor.
Wat zout, paprikapoeder, peper en heel veel kaneel erdoor doen. En champignons. Veel champignons, grof gesneden, zodat je ze nog goed kunt terugvinden. Dus niet klein, want de Polletjes eten toch niet mee en als ze dat zouden doen, zouden ze ook kleine stukjes van tien meter afstand nog kunnen herkennen, dus dat heeft geen enkele zin.

Even laten pruttelen. In de tussentijd kun je de macaroni afgieten, of de aardappels, een ovenschaal invetten en gauw de oven aanzetten, want dat vergeet je net als ik natuurlijk altijd op tijd te doen. 200 graden of zo, moet genoeg zijn.

Ook kun je vast in een leuk schaaltje twee eieren, 1 dl koffieroom met een flinke theelepel oregano door elkaar klutsen. En kaas raspen. Zoek in je koelkast naar oude restjes, helemaal achterin liggen die, ergens achter de flesjes slasaus en potjes augurken. Die rasp je zo goed en zo kwaad als het gaat tot je lekker veel hebt. Aubergine weer bij de prut in de pan doen en even roeren.

Dan macaroni in de ovenschaal doen, auberginemengsel erop, room-ei-oreganogekluts erover en kaas erop. In de oven ermee en na 35 minuten opeten. Ongestoord, muziekje erbij, kaarsje aan. Je zaterdagavond kan niet meer stuk, er was toch al niets op tv.

En ja, ik weet het, het ziet er niet uit. Maar dat geeft helemaal niets, want we houden van elkaar.