Op sommige dagen valt het leven me zwaar en moeilijk. Vandaag is het zo'n dag. De tranen zitten hoog. Als iemand me vraagt hoe het met me gaat, hou ik het niet meer.
De bedrijfsarts zei vandaag tegen me: 'Rottig, hè?' 'Mmm,' mompelde ik beleefd. En ik kon mijn tranen maar amper tot later bedwingen. Inmiddels is het heel wat huilbuitjes en wegslikpartijtjes later en zit ik hier met een houten kop een therapeutisch stukkie te tikken. Ik accepteer die emoties inmiddels en probeer die lastige druppels uit mijn ogen gewoon te laten stromen. Ga straks nog maar weer een koppie thee drinken en leg alvast een kruik in bed. Ik heb nog chocola van zuster M., voor noodgevallen. Luister misschien nog naar een cd, want die geeft woorden aan een gebed, dat ik nu zelf niet echt kan uitspreken....
19 opmerkingen:
Lief Purperpolletje...gewoon even onderduiken.. wie weet schijnt morgen weer een zonnetje of zie je misschien een stukje blauwe lucht...het is dan ook niet niks..
ik zal vanavond voor jou ook een hulpkaarsje branden
grts
Ik heb voor je gebeden lieve Lydia!!
Kruip jij maar vroeg onder de wol, morgen is er weer een nieuwe dag...
lfs Adriana
He Lydia, wat is dat nou toch vervelend!
Kruip inderdaad maar lekker bij je kruikje, wij branden een kaarsje voor je en sturen je lots and lots of luck.
Morgen ziet alles er vast weer anders uit..
GroetRoelien
Sterkte Lydia. Soms zijn er dagen dat je gewoon even niet flink kan zijn en dat geeft echt niet! Huil maar gewoon, want het ís gewoon ook niet leuk om ziek te zijn, altijd aan je grenzen te moeten denken enz. En je weet het hè, als je zelf niet bidden kan, dan doen anderen het voor je. Knuf!
Willy (((Lydia))) Willy
He ja wat moet je daar nu op zeggen he. Je ontroert me. Ik denk aan je en geef je in gedachten een dikke knuffel, en hoop voor je dat het zonnetje morgen wat harder voor je schijnt.
hé wat naar... maar heel herkenbaar!
een hele dikke virtuele steunknuffel van over de grens... en laat de tranen er maar zijn, beter dat dan er tegen te vechten en je verdriet op te kroppen... het is ook een heel proces hé, het aanvaarden van zo'n vervelende ziekte!
sterkte!
en zoals mijn lieve vriendin mieke altijd zei: morgen weer fris en monster (en nee, er staat geen tikfout!)
Hoop morgen te lezen dat je lekker geslapen hebt en weer opnieuw de energie hebt gevonden die je altijd uitstraalt in je blogjes... Sterkte!
Hé, he bah! Veel sterkte. Ik vind het zelf altijd een troostende gedachte dat niets blijvend is, zo ook nare gevoelens, emoties, etc. Hoop dat jou die ook helpt.
Ach wat moet ik zeggen, anders dan dat ik heel erg met je meevoel...
een dikke virtuele kus voor jou!!
Nou, ik denk aan je meid! Lekker slapen en morgen weer op. Wie weet hoe je er dan tegenaan kijkt, wie weet of je lijf dan misschien een beetje meer wil meewerken......
Wat een dag... en dit soort dagen duren altijd langer dan blije dagen lijkt het wel... sterkte.
Fijn dat cd's woorden kunnen geven als je dat zelf even niet kunt. Hij is er en Hij hoort het, of je nu luistert of spreekt.
Alleen even een berichtje om je te laten weten dat ook ik aan je denk (en ook een cdtje opzet. Voor jouw en mijn gebed)
Lieve meid.....ik lees dit nu pas. Ik bid voor jou. Meer kan ik ook niet doen.
OOk liefs van mij, weet niet zo goed wat te zeggen, maar wilde even laten weten dat ik aan je denk.
Af en toe baal ik van netvibes, want pas nu krijg ik een melding dat dit bericht is geplaatst. Graag had ik je gisteren via de digitale snelweg een hart onder de riem gestoken of tenminste laten weten dat ik meeleef. Maar goed, dat kan ook nu, al hoop ik dat het inmiddels al weer wat beter gaat. Sterkte en digitale knuffel.
Ja, zo'n blijk van begrip opent de sluizen wel.... Goed om er aan toe te geven denk ik.
((())) voor dit soort momenten :(
Een reactie posten