Uitgelezen 2019

woensdag 1 juli 2009

Heimwee naar wiebeltanden

Vannacht droomde ik dat Kunstpol onbedaarlijk huilde nadat hij gevallen was. Ik nam hem in mijn armen en troostte hem. Dat snikkende lijfje, de warme tranen, mollige peuterarmpjes stijf om me heen geslagen. Toen ik wakker werd, realiseerde ik me dat zoiets nooit meer voorkomt. Volgende week neemt hij afscheid van de basisschool en hij is echt het kleine jongetje niet meer. Ik bladerde vanmorgen eens door wat fotoalbums van vroeger en heimwee overspoelde me.

Heimwee naar peuterpret, naar wisselgebitjes, draaimolens, verklede mannetjes en verjaardagen met papieren mutsen op. Zelfs heimwee naar snotneuzen, kapotte knieën, gebroken nachten en de zoveelste buisjesoperatie. Ik maakte wat bewogen foto's van de foto's die een kijkje in een opeens compleet onbezorgde tijd lijken te tonen.
En ik bedenk me dat de bouwplaats in villa Zebra nu niet meer aan ons gezinnetje besteed is. Naar de kinderboerderij willen ze ook al niet meer, Annies boeken worden niet meer eindeloos voorgelezen en een speurtocht met pijltjes of lintjes door de wijk hebben we vroeger ook al veel te weinig gemaakt.

Maar over tien jaar heb ik heimwee naar kogelzoekers, beugelbekkies, huiswerkweigeraars en eindeloze discussies over niets. Laat ik er dus nu maar eens goed van gaan genieten.
En met de kleinkinderen ga ik beslist vaker naar de kinderboerderij en ik koop coole pleisters voor hun kapotte ellebogen en elke keer als ze komen gaan we weer een spannende speurtocht maken!

5 opmerkingen:

Mrs. T. zei

Zou het zo gaan? Ik denk het wel! Leuk stukje.

Anoniem zei

Lydia, ik ben al heel lang geen moeder meer, van gezellige schatten van kinderen, nu zijn ze zenatuurlijk nog heel dierbaar voor me. En dank zij hen mag ik nu genieten van 10 kleinkinderen!
Die zijn ook al weer groot,en willen niet meer zo geknuffeld worden, of voorgelezen. maar op een tape staan nog wel opnamen,en hoor je die lieve stemmentjes,
en de vele dias en foto niet te vergeten.
Ik verlang ook wel weer naar vroeger,tja!
Het is de kunst om van elke situatie te genieten, toch?
En tel de zegeningen,1voor 1
je Maomi.

Anoniem zei

Ik heimwee met je mee, het gaat zóóó snel. Gelukkig heeft elke leeftijd z'n charme, ook deze ;-)!

Zara zei

Ik kan nu al volschieten van de musical volgende week van jongste. Zondag bij het afscheid vd zondagschool heb ik al zitten oefenen: ze worden groot en soms gaat het veel te snel...

atelierlemlem zei

Die discussies over niets...geniaal gevonden! Gaat hier ook regelmatig over de tafel. Het is de kunst om van alles te genieten, maar niet altijd makkelijk hoor. Gelukkig heb ik nog kinderen tussen de vier en vijftien, dus van alles wat. Maar wat moet er van mij worden als de jongste naar school gaat....slik. Ik heimwee ook al mee hoor!