De onderbroek van m'n betovergrootmoeder

Vandaag was Papapurperpol hier. De man van het Licht. Hij had de onderbroek van m'n betovergrootmoeder niet mee willen nemen, terwijl Mamapurperpol nog zo had aangedrongen. Wat moet dat  kind met zo'n vies ding, moet hij gedacht hebben. Maar Mamapurperpol had gedacht dat ik er wel wat creatiefs mee kon. En daarin had ze dit keer gelijk. Denk ik, want ik heb het ding nog nooit gezien.

Omdat ik van Grote Pol Toestemming had gekregen de lampen boven de tafel naar eigen inzicht te veranderen, kwam mijn papa dus even helpen. Hij haalde ze van het plafond, ik begon hatseflatserig, vlugvlug en fanatiek te knippen, scheuren en plakken en had daarbij dus best die onderbroek (met kantjes! die heb ik zelf niet eens op m'n ondergoed) willen integreren in het artistiekerige geheel. Maar het is maar goed ook dat dat ding er nog niet was, want poging 1 tot Verbetering van het Licht aan Tafel is finaal mislukt. En dat was vast ook wel een beetje zonde van die antieke lingerie geweest.

Vanavond begin ik aan de voorbereidingen van Poging 2, een veel mooier ontwerp met ruimte voor authentieke materialen en betekenisvolle ornamenten. Ik kan inmiddels ook zelf de elektriek doen, dus dat scheelt voor Papapurperpol.  U wilt natuurlijk allemaal wel weten of die onderbroek uiteindelijk een plekje boven onze tafel krijgt. Daarom bedacht ik weer een Purperpolpoll, zie hier ergens rechts. Stemt allen!

Ik houd u op de hoogte.