Vandaag ging ik, met m'n regenachtige stemming - ik begin me te verbeelden dat ik wel erg sterk op de Zwarte Zwadderneel (creatie van Marten Toonder) lijk -, volledig op in een wolkbreuk. Ik fietste in de stromende regen, en dus tevens onder mijn persoonlijke onheilswolkje (nee hoor, valt best mee, ik ben een gezegend mensch, ondanks alles, maar voel me wel 'watterig') en werd zo helemaal één met De Natuur...
Deed me denken aan dit filmpje waar de Polletjes gierend om moesten lachen:
4 opmerkingen:
Ja nou ja, ik moet eigenlijk wel lachen om jouw en je wolk in de wolken... maarreh, kop op hoor!
Yep, wij waren ook helemaal één met de natuur deze week, op de fiets..... Sterkte!
Het Toonderiaanse karakter ken ik niet, maar ik kan me er alles bij voorstellen. Had Toonder niet ook een goede oplossing eigenlijk voor zo'n persoonlijke donderwolk?
Het was bar en boos afgelopen week. Ik hoefde er maar 1 x door heen gelukkig. Maar stond wel een paar keer met plu langs de voetbal lijn....vind jouw tekening erg goed verwoorden.
Een reactie posten