Kunstpol heeft echt een heeeeeel zwaaaaaaaaaaaaaaar leven.
Dat u het even weet.
Hij moet namelijk elke avond wel iets aan iemand aanreiken aan tafel. Elke avond. Iets aanreiken.
Dus. Echt een zwaaaaar leven.
En wij, van de overkant van de tafel, pakten het vanavond niet meteen aan.
Maar Kunstpol komt op voor zijn rechten! Gelukkig maar, anders was zijn leven ondraaglijk zwaaaaaaar.
'Jaaaaah. ACTIE-IS-REACTIE, HÓÓR!.......
Zit ik hier als een gék te werken om alles voor elkaar te krijgen. Pakken ze het niet eens aan!
Jaaaaaaah. Pffffffff.....'
10 opmerkingen:
Ik had vandaag een dipje. Kind nummer 2 luister niet, trekt alles in twijfel (maar wáárom moet ik luisteren dan) en gilt de oren van mijn hoofd. Kind nummer 1, normaal zo positief en zo gelijkmnatig, vindt alles stom. Want hij moet zoveel doen op school. Zoveel werk. En dan ook nog opruimen. En zijn lege bakje in de keuken zetten. Zucht... (zegt hij, en ik ook)
En dan lees ik jouw blog, waar ik altijd wel om lachen kan, maar NU EVEN NIET! Het houdt blijkbaar nooit op... voor ze het huis uit zijn.
Die kunstpol blijft verrassend,
geniet er maar van.
Het is maar tijdelijk, ieder fase gaat voorbij, wie weet wat er nog komt.
Maomi.
Ohoh, nu vind ik het (nog) leuk om te lezen, maar als die van mij straks puberen..... weet ik het niet meer zo zeker.
Mammalien: volgens mij houdt het noooooit op; ook niet als ze het huis uit zijn. Ik ben het levend voorbeeld:-)....hihi
Sjoh, wat herkenbaar.
Groetjes; Aritha
Hihi, wij hebben er ook zo eentje, die het soms al ZWAAR vindt om z'n teen op te tillen ;))) (maar dan wel uren op de trampoline kan springen ;))
hahaha weet je wel hoe zwaar een potje appelmoes kan zijn als je het lang vast moet houden.......LOL. hij heeft een punt denk ik:)..geweldig
...grts
Er zijn tenminste genoeg moeders die met je mee kunnen voelen! Nu nog iemand met de gouden tip?
Belachelijk!
Ik neem aan dat er al verschillende instanties zijn ingeschakeld om dit kinderleed te verzachten en te begeleiden? Of liever gezegd: puberleed ;-)
Ongelooflijk, dat er nog zulke ouders bestaan!
En owee: als de ene meer lijkt te moeten doen dan de andere.
En pfff. Alweer opruimen? Moeten die schoenen écht meteen op zijn plaats (mogen die dan echt geen halve dag blijven liggen: nee dus!).
En ze hebben altijd nog zoveel werk hé. Maar ik moet ook nog dit en dat. Pfff. Vermoeiend hoor.
Tjonge, je zou er kamervragen over gaan stellen! Echt!!
Een reactie posten