O, als ik maar nooit, nóóit, zoals mijn moeder zou worden. Ik kon het me ook geenszins voorstellen dat dat zou gebeuren. Maar met het klimmen der jaren is het tóch gebeurd. Het was onafwendbaar. Ik zal het u zo dadelijk bewijzen. Het gekke is dat ik het eigenlijk, heel stiekem, laat het haar niet horen, nu het eenmaal zover is, helemaal niet zo erg vind. Hoe Grote Pol erover denkt, weet ik eigenlijk niet. Hij is best gesteld op zijn schoonmoedertje, en dát mag ze best weten.
Voor onze slaapkamer fabriekte ik vandaag eindelijk een lamp. De lampen die in de winkel te koop zijn, vind ik meestal niet mooi, of veel te duur. Dat is óók al erfelijk bepaald, overigens. Ik zal u eerst enkele voorbeelden tonen van de lampen die mijn moeder maakte. En daarna dus mijn eigen lamp. Dat is dus wel afdoende bewijs, dacht ik zo.
Een paar lampen mijner moeder (op de bovenste zes foto's sta ik zelf ook):
Mijn lamp (ik zal 'm nog keurig afwerken, hoor, zónder kraaltjes, dat dan weer wel):
Hij past bij mijn gordijn, vandaar:
En u, lijkt u ook zo op uw moeder?
12 opmerkingen:
Creatief hoor die moeder van jouw ...
erg leuk al die bijzondere lampen die van jouw ziet erg gezellig uit
Fijn weekend ... groetsss Gerd@
Hahaha, geweldige lampenkappenshow!!!
Wat leuk om op die manier op je moeder te lijken :)
De peer valt niet ver van de lamp of zoiets....
Nou, ik lijk beslist niet op mijn moeder, echt niet! Gelukkig maar, want mijn moeder is haar hele leven ongelukkig geweest, haar hele leven boos geweest op iedereen en alles. Nee, ik lijk echt niet op haar.... Als ze nou zulke mooie lampekappen had kunnen maken, misschien, misschien had ik dan wel op haar willen lijken.....
Ja,ik lijk ook op mijn moeder, zij beklede bij iedere verhuizing (13) de meeste lampe kappen opnieuw, zonder kraaaltjes, daar had ze geen tijd voor denk ik.
maomi
Kraaltjes mis ik, de gordijnen vind ik heel mooi.
kortjakje
wahahah echt wel dat ik op mijn moeder lijk, nu ze dood is zelfs nog veel meer. Of het moet zijn omdat het nu pas opvalt nu zij dat gedrag niet meer kan laten zien wat ik zo typisch haar vond en dat ik zelf dus ook laat zien ;)....
;-)
Al heel vroeg werd er geroepen dat ik op mijn moeder leek - wilde ik nooit geloven. Maar zo langzamerhand ben ik net zo oud als zij toen ze overleed - en ga ik het zelf ook steeds meer zien.
CHIPS!!!!
(Nee hoor, valt wel mee - ik ben wel zo ongeveer net zo zwaar, groot en grijs als zij was, maar v.w.b. karakter lijk ik nog genoeg op mezelf. En als ik me niet in mijn ouderlijk dorp vertoon, word ik ook niet met haar naam aangesproken.....)
Leuk, die vergelijking zo... En ja, ik lijk ook wel in sommige opzichten op mijn moeder. Het meest confronterend vond ik het toen ik de eerste keer mezelf hoorde zeggen toen Fleur en Mirte aan het stoeien waren :"Niet doen, daar komt zo rúzie van..." Als ik érgens een hekel aan had was het die zin wel. En nu zei ik het zelf ook Hélp ;))
Ja, ik hoorde mezelf hoesten deze week en dacht even dat m'n moeder zich achter de gordijnen verstopt had...
jeetje wat een eh eh eh bijzondere collectie lampen zo (en wat een heerlijke oude foto's, hier smul ik van hoor!). Ik zie enigszins de gelijkenis :)
oja, ik weet nog precies het moment waar ik naar mijn handen keek, en opeens dacht: 'mama!!'. Ja, ik lijk in veel opzichten op haar, maar dat is prima.
De lamp en de gordijnen vind ik erg leuk geworden, lekker eigen en niet standaard; daar houd ik van.
en de lampen van je moeder zij ook supercreatief, en wat had jij prachtige lange haren!! om jaloers op te worden!!
Doei,
Jojo
Ik verlang soms wel eens naar die lampen met kralenrandjes......
Corina
Een reactie posten